Od dawna podziwiano brzozę karelską, której drewno wyróżnia wzór przypominający marmur. W starożytności materiał ten był nawet hołdem, był tak wysoko ceniony. Pałace i domy szlachty ozdobiono wyrobami z unikatowego drewna. Brzoza karelska różni się od zwykłej brzozy wyglądem i strukturą drewna.
Brzoza karelska: bajeczne wzory na drewnie
Jeśli przetniesz pień brzozy karelskiej, możesz mieć pewność, że w niektórych miejscach drewno rzeczywiście przypomina teksturę marmuru lub masy perłowej. Okleina wykonana z tego drzewa zachwyca oryginalnością wzoru. Zwykle włókna drzewne są zlokalizowane, chociaż wzdłuż pnia, ale nadal z pewnym zagięciem. Miejscami warstwy materiału skręcają się niejako, przeplatając ze sobą. Czasami pojawiają się brokaty kontrastujące z ciemnymi lub żółtymi plamami.
Patrząc na cięcie specjalnie wyselekcjonowanego drewna, można dostrzec różnorodne kształty, przywodzące na myśl sztormowe fale morskie lub prawdziwy górski krajobraz. Często wzór na brzozie karelskiej wygląda jak wydłużone liście drzew. Rzeźbiarz, gdyby spróbował udekorować takim materiałem blat o dużej powierzchni, musiałby sporo się napracować, podnosząc i łącząc ze sobą arkusze forniru. Naturalne zagięcia i płynne przejścia raczej nie zostaną tu osiągnięte, dlatego oryginalne są naturalne wzory drewna.
Wygląd brzozy karelskiej trudno nazwać wdzięcznym. Ale za nieprzyjemnym widokiem kryje się prawdziwe bogactwo naturalne. Patrząc na niepowtarzalne wzory drewna, można by pomyśleć, że nie obyło się bez interwencji wykwalifikowanego rzemieślnika, który umiejętnie pracował na pniu. Drewno brzozy karelskiej wyróżnia się również godną pozazdroszczenia wytrzymałością, prawie nie gnije i nie pęka.
Jak wygląda brzoza karelska?
Uważny i dociekliwy przyrodnik może z łatwością odróżnić brzozę karelską od zwykłej brzozy. Drzewa te rosną najczęściej w grupach, raczej rozproszonych, czasem przeplatanych zwykłą brzozą. Roślina nie różni się znaczną wysokością, średnia długość wyraźnie zakrzywionego pnia waha się od pięciu do siedmiu metrów, chociaż od czasu do czasu można spotkać wyższe okazy.
Na stosunkowo cienkim pniu z reguły występują zgrubienia lub narośla, kora jest obficie pokryta pęknięciami. Znana jest krzaczasta forma takiej brzozy, w której z jednego korzenia wyrasta kilka pni. Ten rodzaj brzozy wyróżnia się zwiększoną miłością do światła słonecznego. Jeśli drzewo rośnie obok potężniejszych pni, stopniowo się ugina, znajdując sposób na światło.
Brzoza karelska jest tak wysoko ceniona, że znajduje się pod ochroną państwa. Nasadzenia w naturze są ściśle brane pod uwagę, są obserwowane i badane przez specjalistów-dendrologów. Naukowcy nie doszli jeszcze do konsensusu co do tego, czy brzoza karelska jest odrębną formą swojego gatunku, czy też jest przejawem jakiejś chorobliwej naturalnej mutacji.
