Wśród konsumentów na rynku srebro jest klasyfikowane jako metal szlachetny przeznaczony wyłącznie do tworzenia biżuterii. Można go jednak również używać do celów technicznych.
Właściwości fizyczne i chemiczne naturalnego srebra
Srebro jest prawdopodobnie najpopularniejszym i najbardziej lubianym metalem. Ma wiele przydatnych właściwości, zarówno chemicznych, jak i fizycznych. Srebro należy do grupy metali szlachetnych. Chemicznie pierwiastek ten jest dość obojętny i nie reaguje z agresywnymi odczynnikami, z wyjątkiem mocnych kwasów.
Wysokie są również wskaźniki przewodnictwa cieplnego i elektrycznego srebra, które jest szeroko stosowane w przemyśle. Jednym z ważnych wskaźników jakości tego metalu w dziedzinie optyki jest jego najwyższa refleksyjność, która kiedyś doprowadziła do pojawienia się luster. W średniowieczu na szkło nakładano cienką warstwę srebra, zapewniając w ten sposób wyraźny, niezniekształcony obraz odbitego przedmiotu.
Zastosowanie srebra
Srebro od dawna jest używane przez człowieka do produkcji biżuterii i różnego rodzaju przyborów kuchennych, gdzie wykorzystywana jest kolejna niepodważalna przewaga nad innymi metalami - jego działanie bakteriobójcze.
Ze srebra wykonuje się różne stopy, w zależności od tego, gdzie srebro ma być użyte. Dodatek ligatur takich jak miedź, cyna, cynk, kadm i złoto nadaje srebru inny kolor i nieznacznie zmienia jego właściwości fizykochemiczne. Czyste srebro praktycznie nie jest stosowane w jubilerstwie ze względu na jego zwiększoną ciągliwość i niską wytrzymałość mechaniczną. Składniki ligujące mają na celu zmianę temperatury topnienia, zmniejszenie jej zdolności do ścierania, zwiększenie wytrzymałości bez zmiany koloru. W podobny sposób powstaje srebro jubilerskie.
Przemysł wykorzystuje naturalne właściwości czystego srebra. Srebro techniczne musi reprezentować wszystkie właściwości fizyczne, które pozwalają na jego zastosowanie w przemyśle radiowym i elektrycznym, z których głównym jest jego unikalna przewodność elektryczna.
Srebro techniczne - zastosowania
Termin „srebro techniczne” nie jest do końca słuszny, ponieważ wskazuje na niedoskonałą czystość metalu. Jednak w przeciwieństwie do diamentów przemysłowych, które są zasadniczo wysoce wadliwe, srebro przemysłowe jest wręcz bardzo czyste - 99,9%. Pozostałe 0,1% to zanieczyszczenia, a skład tej ligatury jest ściśle określony.
Przewody i styki pokryte są srebrem technicznym, z którego odlewane są grupy styków i poszczególne elementy konstrukcji elektrycznych. Srebro techniczne w czystej postaci występuje również w komponentach radiowych urządzeń produkowanych w Związku Radzieckim. Do lat 90. ubiegłego wieku do produkcji materiałów fotograficznych używano czystego srebra technicznego.
Gdy konieczne jest poprawienie niektórych właściwości mechanicznych (na przykład udarności w stykach dużych rozruszników), do stopu dodaje się kadm. Otrzymany wynik nie wpływa znacząco na przewodność elektryczną.
Tak zwane wtórne srebro techniczne otrzymuje się ze stopów technicznych zawierających srebro. Przerób złomu zawierającego srebro ma znaczenie zarówno ekonomiczne, jak i rozwiązuje problemy związane z usuwaniem niebezpiecznych zanieczyszczeń podczas przerobu mas kontaktowych zawierających srebro pochodzących z zakładów chemicznych.
