Obecnie automatyczne rozpoznawanie towarów za pomocą kodów kreskowych stało się rutyną i codziennością. Ułatwia to pracę zarówno audytorom, jak i magazynierom. Jednak ten system miał długą drogę rozwoju.
Instrukcje
Krok 1
Po raz pierwszy amerykański student Wallace Smith pomyślał o sposobie zamawiania i rozliczania towarów za pomocą ujednoliconego systemu. Próbował uporządkować pracę sklepu organizując zakupy za pomocą specjalnych kart i czytnika. Jednak w realizacji jego pomysł okazał się zbyt drogi i nieosiągalny dla amerykańskich biznesmenów, doświadczających ciężaru Wielkiego Kryzysu.
Krok 2
Później o takim systemie pomyślał doktorant Uniwersytetu Amerykańskiego, Joseph Woodland. Początkowo miała nanosić unikalne oznaczenia specjalnym tuszem, które miały być rozpoznawane przez światło ultrafioletowe. Ale znowu to nie zadziałało - albo atrament był słabej jakości, albo druk był zbyt drogi.
Krok 3
Po kilku miesiącach badań i eksperymentów młody specjalista wykonał pierwszy kod kreskowy, łącząc systemy kodowania alfabetem Morse'a i metodę odczytu sygnału wideo. Po zaadoptowaniu technologii zbudował własne urządzenie, które potrafiło czytać informacje.
Krok 4
W 1949 roku specjalista opatentował swój wynalazek, po czym otrzymał zaproszenie do pracy w IBM. Tam musiał zaprojektować pierwszy prototyp skanera. Po pewnym czasie jego praca została uwieńczona sukcesem. Joseph zaprojektował urządzenie składające się z lampy żarowej, urządzenia odbierającego sygnał świetlny oraz oscyloskopu przetwarzającego otrzymane informacje.
Krok 5
Chociaż to urządzenie było dalekie od ideału, a nawet spaliło zeskanowany papier, pierwszy krok został zrobiony. Jednak to kwestia czytelności i konwersji stała się przeszkodą w rozwoju. W rezultacie IBM postanowił zawiesić badania. A sprawa by się zupełnie skończyła, gdyby za kilka lat nie wynaleziono lasera, którego wiązka byłaby w stanie rozpuścić się w czarne paski i odbijać się na biało. Ten rozwój zainteresował największą organizację handlową RSA. Następnie IBM postanowił nie przegapić tak ogromnego zakresu zmian, ponownie wzywając Woolenda do służby. Specjaliści tej firmy wraz z Georgem Lowrerem wzięli udział w tworzeniu nowoczesnego systemu kodowania, przekształcając go do standardu kodów kreskowych UPC. W ten sposób IBM stał się pionierem w tej dziedzinie.
Krok 6
3 kwietnia 1973 r. międzynarodowe stowarzyszenie handlowe UPC barcode zostało uznane za oficjalną jednostkę księgowości i logistyki towarów.
Pomimo tego, że supermarkety musiały wydawać pieniądze na nowy sprzęt, drukarki i skanery, ich koszty szybko się zwróciły. Od tego czasu towary raz oznaczone w jednym sklepie można było znaleźć gdzie indziej z tym samym kodem kreskowym. Wszystko to znacznie uprościło proces logistyki, sprzedaży i obsługi klienta. Kilka lat później powstała organizacja kontrolująca pojawianie się nowych firm i ich produktów w systemie kodów kreskowych.
