Intertekst to dialogiczna interakcja esejów, korelacja pewnego tekstu z innym, która zapewnia ujawnienie znaczenia potrzebnego autorowi. Jest to główna metoda i typ budowania dzieła sztuki w modernizmie i postmodernizmie. Jej istota polega na tym, że tekst tworzony jest z reminiscencji i cytatów z innych dzieł.
Oryginalna wersja „dialogu między tekstami” należy do rosyjskiego filozofa i myśliciela, teoretyka sztuki europejskiej Bachtina Michaiła Michajłowicza. Dziś intertekstualność jest aktywnie wykorzystywana w tekstach literackich i naukowych.
Pojawienie się terminu
Termin intertekstualność wprowadziła w 1967 roku francuska badaczka i teoretyk poststrukturalizmu Julia Kristeva. Był używany do oznaczenia ogólnej właściwości tekstów, polegającej na obecności pewnych relacji, które pozwalają częściom tekstu na wzajemne odnoszenie się. Ponadto linki mogą być jawne lub niejawne.
Pojawienie się tego terminu i pojawienie się teorii właśnie pod koniec XX wieku nie jest przypadkowe. Rozwój mediów, zwiększona dostępność sztuki i masowa edukacja doprowadziły do potężnej semiotyzacji ludzkiego życia.
Jeśli uda ci się wymyślić coś nowego, to nadal musi być to kojarzone z tym, co wymyślono wcześniej. Jeśli nie ma mowy o nowości, to taka zależność świadczy o rzetelności informacji, jej rzetelności i aktualności. Sztuka i wiele innych współczesnych procesów staje się coraz bardziej intertekstualnych.
Formy i funkcje
Istnieją trzy główne formy intertekstu:
1. Cytat. Jest to główny format współczesnych intertekstualnych artykułów naukowych. Przedstawia zaznaczone fragmenty wcześniej napisanych tekstów.
2. Powtórzenie pośrednie. Nie są brane pod uwagę konkretne słowa i stwierdzenia, ale tylko fragmenty i główne znaczenie.
3. Linki do wcześniej opublikowanego pomysłu lub teorii.
Funkcje intertekstu:
1. Autentyczne. Pozwala określić dokładne źródło wyciągu. Wskazuje ważność i wiarygodność informacji.
2. Formowanie tekstu. Intertext pozwala stworzyć sensowną podstawę dla materiału.
3. Informacyjne. Wybiera i przesyła dowolne dane i informacje.
Termin intertekst jest używany w odniesieniu do stale ewoluującego zbioru tekstów, które istnieją na poziomie wirtualnym, idealnym lub bibliotecznym.
Tak naprawdę każdy tekst jest intertekstem, ponieważ nie ma informacji, które nigdy wcześniej nie były wspomniane lub nie istnieje choćby odniesienie do niej. Materiał można porównać do tkaniny utkanej z wcześniej użytych cytatów i stwierdzeń.
