Uwielbiany przez wielu orzech - ziarno pistacji - nie rośnie w Rosji, praktycznie niemożliwe jest wydobycie tej kapryśnej i bardzo bolesnej rośliny nawet w domu. Pistacje na rynku rosyjskim są wyłącznie pochodzenia syryjskiego lub irańskiego.
Wzrost rośliny
Drzewo pistacjowe to mały krzew lub drzewo o wielkości od 4 do 6 metrów z zakrzywionym pniem i szarą korą, niską koroną i liśćmi o długości do 20 cm. To na takich drzewach pojawiają się kwiatostany wiechy, składające się z małych czerwono-żółtych kwiatów. Po pewnym czasie w miejsce tych kwiatostanów powstają więzadła pestkowców, wewnątrz których dojrzewają jadalne zielonkawe jądra. Gdy jądra są dojrzałe, łupina pęka i otwiera się, odsłaniając dojrzały orzech. W tej formie wielu jest przyzwyczajonych do oglądania słynnych pistacji, które są następnie spożywane i wykorzystywane do gotowania.
Nieotwartych pistacji nie należy spożywać, ponieważ zawierają zbyt dużo olejków eterycznych.
Drzewa pistacjowe wolą rosnąć na skalistych zboczach i klifach, gdzie gleba jest dobrze wysuszona przez wiatr. Rośliny zwykle rosną pojedynczo, rzadko w grupach po kilka drzew. Powodem tak specyficznego wzrostu jest specjalny system korzeniowy drzew pistacjowych, które mają dwa poziomy w systemie korzeniowym, zastępujące się nawzajem i funkcjonujące jakby na zmianę.
Pierwsza kondygnacja, znajdująca się na wyższym poziomie, pochłania wilgoć w okresie zimowym i wiosennym. Drugi – głębszy – latem i jesienią.
Korzenie pistacji rozprzestrzeniają się na boki na 20-25 metrów, w głąb gleby - do 12 metrów.
Obszar uprawy
Najczęściej pistacje rosną w klimacie subtropikalnym. W warunkach naturalnych można je spotkać na zboczach gór w Azji Środkowej, Iranie i Syrii. Jako uprawa rolnicza pistacje są aktywnie uprawiane w Turcji, Grecji, Hiszpanii, niektóre uprawiają drzewa w swoich gospodarstwach, ale zwykle nie hoduje się ponad 5-10 pni.
Inną cechą drzewa pistacjowego jest to, że w przeciwieństwie do zwykłych drzew, pistacje nie przeplatają się z koronami, ale z systemami korzeniowymi. Z tego powodu lasy pistacjowe są rzadkością.
Drzewa pistacjowe kwitną w marcu-kwietniu, a dojrzałe owoce zbiera się we wrześniu-listopadzie. Najbardziej optymalnymi warunkami do dojrzewania owoców są gorące letnie temperatury powyżej 30°C. Pistacje kocha światło i ciepło, łatwo znosi suszę i właśnie w takich warunkach dobrze rośnie i owocuje.
Jednak drzewo pistacjowe może z łatwością wytrzymać temperatury tak niskie, jak 40 ° C. Drzewa można zaliczyć do długowątrobowych – w swoim naturalnym środowisku pistacje mogą przetrwać około 200-300 lat.
