Jednym z najstarszych i najbardziej niesamowitych symboli roślinnych jest kwiat lotosu, który stał się kluczem do wielu mitologii świata. Obrazy lotosu znajdują się w symbolice starożytnego Egiptu, Indii, a także są kluczowe w mitologii buddyjskiej.
Wykorzystanie kwiatu lotosu jako symbolu pochodzenia świata i czystości rozpoczęło się w najdawniejszych czasach. Kwiat lotosu czczony był jednocześnie w Afryce, na śródziemnomorskim wybrzeżu Europy iw Azji Południowo-Wschodniej.
Symbolika starożytnego Egiptu
Mitologia starożytnego Egiptu, bogata w różne symbole, które wciąż znajdują się w codziennym życiu człowieka, wskazała lotos jako źródło powstania i kontynuacji życia wszystkich rzeczy. Kwiat lotosu był symbolem Górnego Nilu, tworząc wraz z symbolem Dolnego Nilu - papirusem, unię egipskich bogów. Kapłani wielu starożytnych egipskich bogów używali kwiatów lotosu do ozdabiania świątyń. Według legendy z tego koloru wody narodził się bóg słońca Ra, a inni bogowie panteonu byli często przedstawiani na tronach z kwiatów gigantycznego lotosu nilowego. Faraonowie Egiptu nosili berła lotosu jako symbol mocy danej przez bogów.
Lotos w mitologii azjatyckiej
W Azji Południowo-Wschodniej lotosy i lilie wodne są również uważane za święte. W Indiach - ojczyźnie hinduizmu i buddyzmu - te biało-różowe kwiaty są opisywane w licznych legendach. Będąc symbolem kobiecej energii, lotos oznacza również płodność, ujawnienie kreatywności i samowiedzy, duchowy i fizyczny rozwój każdej osoby. Kwiaty lotosu przywieziono do świątyń „żeńskich” bogiń, w tym głównej bogini panteonu hinduskiego – Lakszmi. Ponadto uważa się, że bogowie Brahma i Agni narodzili się z kwiatu lotosu, co dało im czystość i energię słoneczną.
Najbardziej rozpowszechnioną religią, której symbolem zawsze był kwiat lotosu lub lilia wodna, jest buddyzm. Jedną z koncepcji pochodzenia świata w buddyzmie jest to, że pierwotny wszechświat wyglądał jak złoty (słoneczny) lotos. Biały lotos od dawna uważany jest za symbol niewinności, dobrych intencji i skończoności odrodzenia. Siedzący na kwiatku Budda tworzy „serce lotosu” – symbol czystości i doskonałości.
W chińskim taoizmie, który powstał na długo przed buddyzmem, lotos uosabiał duchowe doskonalenie i nieustanne koło życia, symbol ciągłej egzystencji w rozwoju. Następnie przedstawiono niektórych chińskich bogów siedzących na kwiatach lotosu, na przykład bogini Kuan-Yin, która jest patronką dzieci i kobiet.
Lotos w mitach starożytnej Grecji i Rzymu
Kwiat lotosu przeniknął również do symboliki starożytnej Grecji i starożytnego Rzymu, gdzie zwyczajowo przedstawiano z nim Afrodytę (Wenus) - boginię miłości. Podobnie jak w innych religiach, lotos służył tu jako symbol niezmąconej energii, rozwoju, a poza tym miłości fizycznej.
