Przez długi czas młodsze pokolenie uczyło się z ustnej sztuki ludowej swoich przodków. Czerpała z niego wiedzę o moralności, relacjach między ludźmi, duchowości. Dziedzictwo pokoleń przetrwało do dziś. Oczywiście przeszła wiele zmian, ale istota nie została przez to zniekształcona.
Instrukcje
Krok 1
Ludowa sztuka ustna to uogólnione i usystematyzowane doświadczenie poprzednich pokoleń, odzwierciedlające istotę ich życia. Powstało na długo przed opanowaniem języka pisanego. Swoją kreatywność przekazali kolejnym pokoleniom ustnie. Stąd pochodzi nazwa. W inny sposób folklor ustny nazywa się folklorem.
Krok 2
Folklor obejmuje pieśni ludowe, baśnie, eposy, przypowieści, anegdoty, łamańce językowe, zagadki, przyśpiewki i wiele innych. Ustna sztuka ludowa nadaje językowi jasność i wyrazistość. Na przykład za pomocą przysłów, jednostek frazeologicznych możesz taktownie podpowiedzieć osobie o jej błędach, nie obrażając go.
Krok 3
Utwory folklorystyczne są anonimowe. Nie mają konkretnego autora. To właśnie tworzy zespół ludzi. Ustna sztuka ludowa odzwierciedla ich sposób życia, tradycje, zwyczaje, obyczaje, wyobrażenia o życiu. Każda narodowość ma swój folklor, który ma swoje własne cechy i charakter.
Krok 4
Ustna sztuka ludowa wywarła wpływ na działalność wielu poetów, pisarzy i innych artystów. Na przykład niektórzy eksperci uważają, że niektóre bajki Charlesa Perraulta opublikowane w zbiorze „Opowieści mojej matki gęsi” to folklor. A pisarz po prostu je przetworzył i przedstawił czytelnikowi w nowym świetle. Dlatego są to opowieści literackie. W literaturze rosyjskiej folklor A. S. Puszkin, NA N. W. Niekrasowa Gogol, A. N. Tołstoj, ME Saltykov-Szczedrin.
Krok 5
Oczywiście utwory folklorystyczne przetrwały do dziś, w pewnym stopniu tracąc swą pierwotność. Ale znaczenie pozostało takie samo - przekazać następnemu pokoleniu tradycje i zwyczaje swojego ludu.
