Znana na całym świecie Cysterna Bazyliki należy do historycznych zabytków Stambułu, stolicy Turcji. Znajduje się w cichym, ciemnym, chłodnym i tajemniczym miejscu na placu miejskim Ai-Meidani - najstarszym zbiorniku wodnym Konstantynopola.
Mieszkańcy Stambułu i turyści tego kraju uważają Ay-meidani i Cysternę Bazyliki za wyspę ciszy, spokoju i spokoju, która jest niezawodną ochroną przed letnim upałem, miejskim gwarem i hałasem placów targowych. Budynek o głębokości 10-12 metrów powstał na miejscu bazyliki św. Zofii, „cysterna” po grecku oznacza „zbiornik”, dlatego muzeum nazywa się cysterną bazyliki.
Historia powstania gigantycznego zbiornika
Podziemny gigantyczny zbiornik wodny został wzniesiony rękami siedmiu tysięcy niewolników w VI wieku naszej ery na miejscu katedry św. Zofii, która znajdowała się w centrum Konstantynopola. Budowla była wypełniona wodą ze źródeł belgradzkiego lasu i miała ogromne znaczenie strategiczne podczas oblężenia miasta przez zdobywców. Po zdobyciu miasta przez władcę osmańskiego Mehmeta II ogromny zbiornik wykorzystano do podlewania roślinności. Ale to nie trwało długo. Budynek przez wiele lat był zapomniany i opuszczony.
Cechy konstrukcyjne
Zabytkowy zbiornik wodny w kształcie prostokąta o bokach 140 i 70 metrów znajduje się pod ziemią na głębokości dwunastu metrów. Piękny sklepiony sufit podtrzymuje dwanaście rzędów kolumn. Ponadto każdy rząd składa się z 28 konstrukcji wsporczych. Na całym obwodzie podziemnego zbiornika wzniesiono ceglany mur o grubości czterech metrów impregnowany mieszanką hydroizolacyjną.
Akwedukt Walensa, część systemu wodociągowego Konstantynopola, służył jako system transportowy do dostarczania wody do gigantycznego zbiornika o objętości ponad 100 000 ton. Za pomocą rur zainstalowanych na różnych poziomach we wschodniej części zbiornika, wykonanych z wypalanej gliny, doprowadzano wodę do pałacu i innych budynków.
System sufitowy jest sklepieniem krzyżowo-łukowym. Do dekoracji użyto wypalanych płytek. Po pracach konserwatorskich, które obejmowały sprzątanie Cysterny Bazyliki, betonowanie podłogi, zapewnienie oświetlenia, hodowlę ryb słodkowodnych i wznoszenie drewnianych pomostów dla turystów, niesamowity zabytek architektury wczesnobizantyjskiej stał się dostępny do oglądania. Zbiornik został oczyszczony z dziesiątek ton wiekowych osadów. Dzisiejszy poziom wody w zbiorniku wynosi około 50 cm.
O świetności podziemnego zabytku architektonicznego świadczą liczne znakomite recenzje zwiedzających, którzy zachwycają się niezwykłą tajemniczą atmosferą budynku.