Trudno znaleźć zjawisko, którego dane byłyby ze sobą tak samo sprzeczne jak piorun kulisty. Można to wytłumaczyć tym, że pojawia się dość rzadko, a świadkami stają się osoby zupełnie niewprawne w tej dziedzinie.
Instrukcje
Krok 1
Nikola Tesla zaczął studiować fizykę, aby zrozumieć naturę błyskawicy kulowej. W XIX wieku, w dobie wielkich odkryć naukowych, wielu uczonym wydawało się to wykonalne. Sto lat później ludzkość nauczyła się utrzymywać plazmę w silnym polu elektromagnetycznym. Ale nie było możliwe symulowanie pioruna kulowego w warunkach laboratoryjnych. Nie wiadomo na pewno, czy jest to plazma, czy coś innego.
Krok 2
Ze względu na brak danych eksperymentalnych wszelkie informacje o zjawisku opierają się wyłącznie na relacjach naocznych świadków lub, co najwyżej, na filmach fotograficznych i wideo. Ta sytuacja w naturalny sposób budzi wątpliwości co do istnienia piorunów kulistych. Jednak ze względu na jej zbyt częste występy i liczne relacje naocznych świadków, nieufność zanika.
Krok 3
Towarzysz ciepła
Na terytorium Rosji piorun kulisty najczęściej obserwuje się w Ałtaju, w Chakasji, niedaleko Orenburga, w regionie Woroneża. Na Ukrainie - na południe od Charkowa. Oznacza to, że na szerokościach geograficznych między 49 ° a 55 °. Zwykle na słabo zaludnionych obszarach ze wzgórzami bez dużych zbiorników wodnych. Naoczni świadkowie zwracają uwagę na wysoką temperaturę atmosfery (+30oC i więcej) oraz długi brak deszczu. Czasami po „wizycie” zaczyna się burza z ulewą.
Krok 4
Obieralny zabójca
Zwykłe błyskawice uderzają w setki ludzi rocznie, a jeszcze więcej w inwentarz żywy. Jednak niewielu może pochwalić się bliskością epicentrum wybuchu. Nie ma czegoś takiego. Umarli. W przypadku piorunów kulowych sytuacja jest inna. Istnieją dowody na niezakłócony przepływ piorunów kulistych przez ludzi bez szkody dla zdrowia. I najczęściej całkowicie omija osobę. W niektórych przypadkach dotyk błyskawicy nie wyrządził absolutnie żadnej szkody, w wielu innych osoba miała oparzenia, ale nie śmiertelne.
Krok 5
Bezpośredni kontakt
Piorun kulisty przemieszcza się głównie poziomo metr nad ziemią. Jego ruch jest dość chaotyczny. Może przenikać do pomieszczeń nawet przez małe otwory. Najczęściej piorunowi kulowemu towarzyszy efekt hałasu, na przykład trzaski, piski, możliwe są inne dźwięki. Czas trwania zjawiska waha się od kilku sekund do kilku godzin. Wtedy zwykle dochodzi do eksplozji, która czasem powoli gaśnie lub rozpada się na osobne części. Wielkość błyskawicy kulowej zmienia się, ale nie przekracza metra. Kształt jest ogólnie opisywany jako kulisty, a moc wyjściowa jest z grubsza szacowana jako konwencjonalna żarówka.
