Czasami ludzie często mówią „w prawo”, czyli „w lewo”, gubiąc się w tych pozornie prostych pojęciach, znanych każdemu człowiekowi od dzieciństwa. Z jakiego powodu potrafią dokładnie wskazać, gdzie jest dół, a gdzie góra - ale jednocześnie mylą się w określaniu prawej i lewej strony?
Wyjaśnienie naukowe
Człowiek nie ma narządu zmysłu odpowiedzialnego za orientację w otaczającej przestrzeni, dlatego ludzie są w stanie odróżnić prawo i lewo dzięki interakcji słuchu, wzroku i dotyku. Prawa i lewa półkula mózgu nieustannie wymieniają informacje - ogniwem łączącym w tej wymianie jest ciało modzelowate, które składa się z miliarda włókien nerwowych. Rozmiar ciała modzelowatego u kobiet jest większy niż u mężczyzn, w wyniku czego żeńskie półkule mózgowe oddziałują aktywniej i jednocześnie pracują.
Dobrze skoordynowana praca półkul mózgowych pozwala kobietom wykonywać kilka równoległych czynności - szycie i oglądanie telewizji, picie herbaty i rozmawianie przez telefon i tak dalej.
Z drugiej strony mężczyźni operują lewą lub prawą półkulą, dzięki czemu mogą łatwo się skoncentrować i szybko udzielić dokładnej odpowiedzi na pytanie „gdzie jest dobrze, a gdzie zostało”. Jednak zarówno wśród kobiet, jak i wśród mężczyzn są osoby, które po prostu nie pamiętają położenia tych stron. Powodem tego jest szereg drobnych zaburzeń organicznych, które nie wpływają na psychofizyczny i ogólny rozwój intelektualny człowieka - ale tylko na dowolną prostą funkcję.
Problem z dzieciństwa
Jeśli dorosły często myli się po prawej i lewej stronie, oznacza to, że w dzieciństwie jego rodzice nie wyjaśnili mu, gdzie jest prawo, a gdzie jest lewe. Noworodki początkowo nie potrafią określić położenia tych boków – umiejętność ta rozwija się w miarę zdobywania przez dziecko wiedzy o otaczającym go świecie.
Dziecko z prawidłowym rozwojem umysłowym powinno być zorientowane na prawo i lewo w wieku siedmiu lat.
Ponieważ małe dzieci nie widzą różnicy między wieloma różnicującymi pojęciami, w tym lewą i prawą, należy je nauczyć, wyjaśniając szczegółowo, gdzie jest. Możesz dać dziecku buciki, aby samodzielnie założyło je na prawą i lewą nogę, obserwując swoje poczynania. Zazwyczaj dzieci uczy się też łyżką - w której ręce są sztućce, ta i prawa (oczywiście, jeśli dziecko nie jest leworęczne). Poza tym tańce i zabawy świetnie uczą orientacji w przestrzeni – np. można postawić zabawki w różnych kątach pokoju i poprosić dziecko o przyniesienie misia z prawego rogu i zająca z lewego. Wiedza uzyskana w postaci obrazów jest mocno utrwalona w umyśle dziecka i pozostaje tam do końca życia.
