Pożary od dawna są jedną z największych katastrof ludzkości. Teraz stało się możliwe zachowanie większości majątku na wypadek pożaru, a setki, a nawet dziesiątki lat temu pożar oznaczał nieuniknioną utratę nie tylko rzeczy, ale także domu. Gaśnice, wynalezione około trzysta lat temu, na wiele sposobów pomagają zapobiegać pożarom.
Gaśnica Fusches
W 2014 roku mija 280 lat od wynalezienia pierwszej gaśnicy. Za jej twórcę uważa się niemieckiego lekarza M. Fushesa. Pierwszą gaśnicą był szklany słoik wypełniony solanką. Te puszki miały być wrzucone do ognia.
Ale niektóre zapisy wskazują, że pierwsze gaśnice wcale nie były szklanymi słojami, ale drewnianymi beczkami z wodą i ładunkiem prochu. Te beczki również wtoczono w ogień. Pod działaniem ognia porowatość eksplodowała, a woda rozprysnęła się i zgasiła ogień wokół niej. Beczki te zostały wynalezione kilka wieków przed 1734 rokiem, kiedy wynalazek Fouchesa ujrzał świat.
W przeciwieństwie do swoich poprzedników Fouches był człowiekiem przedsiębiorczym. Rozpoczął szeroko zakrojoną kampanię reklamową, w której czasopisma drukowały wizerunki szczęśliwych rodzin wrzucających puszki roztworu do ognia. Te obrazy były drukowane do I wojny światowej.
Gaśnica Menby
Każdy wynalazek, który ujrzał światło dzienne, z pewnością zostanie ulepszony i unowocześniony. Gaśnica nie była wyjątkiem. Pierwsza automatyczna gaśnica została stworzona przez brytyjskiego wynalazcę George'a Menby'ego w 1816 roku.
Ta gaśnica była metalową butlą o wysokości 0,6 m, zawierającą 24 litry wody. Pod działaniem sprężonego powietrza z dzwonu wyleciała woda.
Inne gaśnice
W 1846 r. inżynier Kuhn zaproponował użycie jako gaśnicy skrzynek wypełnionych mieszaniną siarki, saletry i węgla. Po wypuszczeniu do ognia ta mieszanina spłonęła, uwalniając gazy, które gasiły ogień.
W 1898 r. NB. Chefal w Imperium Rosyjskim stworzył również gaśnicę opartą na mieszance gaśniczej składającej się z wodorowęglanu sody, ałunu i siarczanu amonu. Kiedy trafiły w ogień, te gaśnice, zwane Pozharogas, eksplodowały. Takie urządzenia ważyły 4, 6 lub 8 kg.
Po 1904 roku naukowiec Laurent zasugerował użycie piany gaśniczej zamiast wody, co doprowadziło do pojawienia się gaśnic z pianą wodną.
Rok później rosyjski wynalazca Aleksander Ławrentiew wymyślił pierwszy chemiczny aparat gaśniczy. Z gaśnicy wypompowywano pianę, co było doskonałym środkiem do gaszenia otwartego ognia. Piana powstała w wyniku reakcji chemicznej pomiędzy roztworami kwasowymi i zasadowymi.
W oparciu o te wynalazki powstają nowoczesne gaśnice - małe, lekkie i łatwe w użyciu.
