Język rosyjski, zanim przybrał swoją nowoczesną formę, przeszedł długą drogę w swoim rozwoju. Najbliżej są dwa języki jednocześnie – ukraiński i białoruski.
Instrukcje
Krok 1
Języki rosyjski, ukraiński i białoruski należą do wschodniosłowiańskiej gałęzi rodziny języków indoeuropejskich. Oznacza to, że w odległej przeszłości wiele języków europejskich miało wspólny prajęzyk indoeuropejski. Korzystając z porównawczej metody historycznej, uczeni porównali języki współczesne, zidentyfikowali podobieństwa i różnice oraz zrekonstruowali język leżący u ich podstaw.
Krok 2
Według badań, kiedyś angielski, niemiecki, rosyjski, ukraiński i wiele innych języków były jednym językiem. Ale w związku z przesiedleniem starożytnych plemion język zmienił się, nabrał nowych cech wymowy i struktury gramatycznej, nowych jednostek leksykalnych, a następnie nowych zasad pisania. Tak więc mniej więcej w VII-VIII wieku. powstał język staroruski, który jest „ojcem” języków rosyjskiego, ukraińskiego i białoruskiego.
Krok 3
W toku rozwoju historycznego starożytna narodowość rosyjska została podzielona na trzy blisko spokrewnione narodowości: rosyjską, ukraińską i białoruską, które zaczęły się samodzielnie rozwijać. Ale pomimo podziału wszystkie języki wschodniosłowiańskie zachowały wspólne cechy.
Krok 4
Przede wszystkim należy zauważyć, że znaczna część zasobu leksykalnego jest wspólna. Oprócz słów prasłowiańskich istnieją również popularne zapożyczenia z języków tureckiego, ugrofińskiego, bałtyckiego, irańskiego, germańskiego, kaukaskiego i innych. Zapożyczenia z języka francuskiego, niemieckiego i angielskiego są typowe dla języka rosyjskiego. W językach ukraińskim i białoruskim odnotowuje się znaczący wpływ słownictwa polskiego.
Krok 5
W fonetyce istnieje również szereg cech, które odróżniają języki wschodniosłowiańskie od innych języków indoeuropejskich. Prasłowiańskie kombinacje liter * lub, * ol, * er, * el zostały przekształcone w kombinacje interwokalne -oro-, -olo-, -re-, -lo-. Kombinacje liter * tj, * dj rozwinęły się w spółgłoski h, j, zh. Dźwięk l powstał z kombinacji spółgłosek wargowych z j. Cechą wspólną dla języków wschodniosłowiańskich jest również redukcja, czyli utrata samogłosek ъ i ь oraz ich przekształcenie na o i e w mocnych pozycjach.
Krok 6
Wspólnością gramatyczną języków rosyjskiego, białoruskiego i ukraińskiego jest ich struktura syntetyczna, czyli fleksyjna. Oznacza to, że związki gramatyczne między wyrazami wyrażane są w większym stopniu za pomocą końcówek (fleksji). Różnicę tę można prześledzić w porównaniu z grupą języków germańskich, do której zalicza się niemiecki i angielski. Są to języki analityczne, czyli takie, w których przeważa tworzenie powiązań gramatycznych za pomocą przyimków.
