Pochodzący ze starej szlacheckiej rodziny Piotr Arkadiewicz Stołypin był wielkim właścicielem ziemskim i jednym z premierów Rosji. Jego rachunki przeszły do historii jako „stołypińska reforma rolna”. Za życia był krytykowany za okrucieństwo podejmowanych środków. Wyrażenie „krawat Stołypina” jest z tym bezpośrednio związane.
Co to jest „krawat Stołypin”
Stołypin słynął z kontrowersyjnych reform w wielu dziedzinach. Przede wszystkim w rolnictwie. Jego osobowość za życia wywołała wiele kontrowersji. Na początku XX wieku rewolucjoniści wielokrotnie podejmowali próby życia premiera Piotra Arkadyjewicza Stołypina. Strzelali do niego, rzucali bomby. Latem 1906 r. córka Stołypina została ciężko ranna na wyspie Aptekarskiej w Petersburgu. W 1911 r. anarchista Dmitrij Bogrow, wchodząc do budynku Kijowskiego Teatru Dramatycznego, oddał śmiertelny strzał.
Hasło „krawat Stołypina” pojawiło się w 1907 roku. Na posiedzeniu Dumy Państwowej III zwołania przedstawiciel partii kadetów Fiodor Rodiczew sparafrazował znane wówczas wypowiedź W. Puriszkiewicza o „obroży Murawjowa”. Władimir Puriszkiewicz zasłynął jako utalentowany mówca. Za generałem M. N. Powstanie polskie 1863 zostało zlikwidowane przez Murawjowa, sznur do szubienicy zaczęto nazywać "obrożą Murawjowa". Podczas spotkania Purishkevich zadał Stolypinowi pytanie: „Gdzie są zabójcy, czy wszyscy się zjawili i dostali krawat Muravyova?” Następnie Fiodor Rodichev powiedział z mównicy, że potomkowie będą musieli nazwać „kołnierz Murawjowa” „krawatem Stołypina”.
Jak pojawił się ten uskrzydlony wyraz twarzy?
Powodem wystąpienia kadeta był raport przewodniczącego Rady Ministrów Rosji A. P. Stołypina w Dumie. Następnie obiecał walczyć z rewolucjonistami i gorąco popierał ideę sądów wojskowych. Pomysł „szybkich statków” został zaproponowany przez niego po zakrojonym na szeroką skalę zamachu terrorystycznym, w którym rannych zostało około 100 osób, w tym dzieci Stołypina. Sądy te rozstrzygały sprawy cywilów oskarżonych o udział w buncie i innych przestępstwach przeciwko ustrojowi państwowemu. Rozpatrywanie spraw odbywało się w sposób uproszczony, czyli bez udziału prokuratora i adwokata. Zazwyczaj wyrok był wykonywany w ciągu 24 godzin. Nie zezwalano na prośby o ułaskawienie, a nawet apelacje od wyroków.
Sala Dumy Państwowej zareagowała gwałtownie. Oburzeni posłowie próbowali ściągnąć Rodiczewa z mównicy, tłocząc się wokół niej. Po Stołypinie ministrowie i przewodniczący III Dumy Państwowej N. A. Chomiakow. Po tym, jak spotkanie zostało przerwane, Stołypin rzucił Rodiczewowi wyzwanie na pojedynek. Ale incydent został rozwiązany po tym, jak przedstawiciel Partii Kadetów przeprosił premiera.
Wypowiedź Fiodora Rodiczewa została zinterpretowana jako „wypowiedź pozaparlamentarna”. W związku z tym kadet Rodichev został pozbawiony prawa do uczestniczenia w 15 sesjach Dumy.
