Na ziemi jest wiele niezwykłych stworzeń. Nawet zwykły kurczak może znaleźć coś, co zaimponuje. Na przykład chińskie kurczaki jedwabne wcale nie są zwykłymi kurami, ale naprawdę niesamowitymi ptakami o niezwykłym wyglądzie i przyjaznym charakterze.
Historia jedwabnych kurczaków
Chiny są uważane za ojczyznę jedwabnych kurcząt. Tam pojawiły się ponad tysiąc lat temu i dopiero znacznie później rozprzestrzeniły się na Anglię i Rosję. Pierwsze wzmianki o tym ptaku w literaturze można znaleźć u niemieckiego przyrodnika Pallasa. Nieco później wspomniano o nich w książce „Historia ptaków”, która należała do pióra przyrodnika Zhesnera. Książka pochodzi z XVI wieku, aw niej tę rasę ptaków nazwano „wełnianą”. W tym czasie toczyła się gorąca debata na temat pochodzenia tych kurczaków i ich przynależności do jakiejkolwiek klasy biologicznej. Według jednej z teorii, jedwabne kurczaki były hybrydą kurczaka i królika.
Wygląd ptaka i jego charakter
Początkowo ta rasa jest ozdobna. Jedwabne kurczaki mają zaokrąglone ciało pokryte miękkim upierzeniem, które w dotyku przypomina jedwab. Wynika to z braku haczyków na zadziorach w strukturze ich piór. Takie haczyki znajdują się tylko na piórach ogonowych i piórach skrzydeł.
Ponadto ciało jedwabnych kurcząt zawiera mnóstwo melaniny, która nadaje ich kościom i skórze ciemnoniebieski kolor. Dlatego płaty ptaków są pomalowane na bogaty turkusowy kolor, a dziób i grzebień w kształcie różu na niebiesko. Ze względu na tę różnicę kolorów jedwabne kurczaki są również nazywane czarnymi. Kurczaki tej rasy mają na głowie małą „rozetę” piór, przypominającą grzebień czesany do tyłu. Niektórzy przedstawiciele widzą „brodę” i „baki”.
Kolejną różnicą między kurczakami jedwabnymi jest liczba palców u nóg. Kurczaki popularnych ras mają tylko cztery, a jedwabne pięć. Dodatkowo pokryte są upierzeniem.
Jeśli chodzi o różnice w farbowaniu piór, kolory jedwabnych kurcząt są bardzo zróżnicowane. Ich upierzenie może łączyć odcienie szarości, bieli, błękitu, zieleni, czerni i czerwieni. Kurczaki mają zwykle kolor jasnożółty, a skorupki jajek są koloru jasnobrązowego.
Z natury jest bardzo spokojnym i przyjaznym ptakiem. Spośród wszystkich przedstawicieli kurczaków kurczęta jedwabne są najbardziej kontaktowe. W Chinach często hoduje się je jako zwierzęta domowe, ponieważ pozwalają na podnoszenie i głaskanie. Ponadto absolutnie nie są wybredni co do warunków mieszkaniowych.
Wykorzystanie chińskich kurczaków jedwabnych
Kurczaki z chińskiego jedwabiu składają ponad sto jaj rocznie i mają niesamowicie smaczne mięso, które w krajach azjatyckich uważane jest za przysmak. W czasach starożytnych mięso tych ptaków podawano tylko na przyjęciach, z dodatkiem białego kremowego sosu dla najkorzystniejszego cieniowania mięsa. Mięso z kurczaka jedwabnego oprócz wysokiego smaku zawiera dużą ilość aminokwasów, witamin z grupy B, wapnia, fosforu, niacyny oraz substancji poprawiających funkcjonowanie narządów płciowych, nerek i śledziony.
Dlatego w Chinach z mięsa jedwabnych kurcząt powstają leki na migreny i gruźlicę. Również ta rasa jest hodowana ze względu na puch i pióra. Na 2 fryzury jeden ptak daje 120-150 gramów puchu.
