Przeniesienie dowolnego terytorium, a nawet całej wsi, a także całości lub części dochodów z niej, dokonywał władca jednego z krajów Bliskiego i Środkowego Wschodu. Jeżeli na początku swego występowania przekaz był przekazywany do czasowego użytku, to stopniowo przechodził na dożywocie, a następnie przekazywano go z prawem dziedziczenia z pokolenia na pokolenie.
Instrukcje
Krok 1
Terytorium mogło zostać przeniesione na jakąś osobę w pełnej własności lub tylko dochody z tych ziem i prawo do zarządzania nimi w celu generowania dochodu były przekazywane właścicielowi. Dla pana feudalnego była to dość wygodna forma uzyskiwania stałego dochodu, a nie musiał on na stałe zamieszkiwać na przydzielonych mu terytoriach. Koczowniczy właściciel nie mógł zmienić swojego koczowniczego trybu życia, przyjeżdżając do ikta kilka razy w roku, zbierając podatki z żywnością lub pieniędzmi
Krok 2
Ponadto „ikta” to nazwa nadana ziemiom nadanym przez kalifa gubernatorowi, aby ten pobierał podatki od ludności zamieszkującej te tereny w celu ich późniejszego przekazania do skarbu państwa. Najczęściej ikta była obdarzona dużymi postaciami wojskowymi zbliżonymi do władcy, które miały utrzymywać na przydzielonych im ziemiach dość silne oddziały zbrojne, których obowiązkiem była ochrona zarówno własnego terytorium, jak i z rozkazu kalifa najwyższego władza państwowa. Ikta to wschodni wariant działek feudalnych w średniowiecznych krajach Europy Zachodniej.
Krok 3
Różnica między iktą a własnością państwową polega przede wszystkim na tym, że właścicielem ziemi i jej przywódcą, który ma prawo pobierać podatki od chłopów, stali się lennik (mukta), a nie państwo. Podobny system podziału działek zaczął istnieć pod koniec VII wieku, ale w pełni utrwalił się w VIII-X wieku.
Krok 4
Ilość ziemi przekazanej Ikcie znacznie wzrosła w istniejących w średniowieczu stanach Seldżuków i Hulaguidów. Do ikta trafiały nie tylko pojedyncze przedmioty i podatki od nich, ale także małe, duże osady, a nawet całe regiony. Właściciele Iqt stopniowo nabywali nie tylko prawo do pobierania podatków według własnego uznania od ludności zamieszkującej na należących do nich terytoriach, ale także zaczęli sprawować władzę sądowniczą.
