Triple Lutz to jeden z najtrudniejszych skoków w łyżwiarstwie figurowym. Wykonywany jest z przeciwnym kierunkiem obrotu i bez zmiany nóg. Potrójna pętla toe loop - prostszy skok, z dodatnim kierunkiem rotacji i zmianą nogi. Oba skoki są skokami nosowymi lub zębatymi, w których łyżwiarze odpychają lód łyżwą zębatą swojej wolnej nogi.
Pętla do skoku
W łyżwiarstwie figurowym pętla toe jump, z angielskiego toe loop - "pętla na palcach", jest uważana za jedną ze stosunkowo prostych. Najczęściej do tego skoku wchodzi się z prawej stopy, z kroku zwanego „trójką”, kiedy łyżwiarz zmienia kierunek ruchu, obracając się na jednej nodze. Poruszając się do tyłu, zawodnik odpycha lód czubkiem lewej łyżwy. Łyżwiarz ponownie ląduje na prawej stopie, kontynuując cofanie się.
Skocznia została wynaleziona w latach dwudziestych przez profesjonalnego amerykańskiego łyżwiarza figurowego Bruce'a Mapesa. W wrotkach artystycznych skocznia wciąż nazywana jest jego imieniem. Potrójny kożuch, czyli kożuch w trzech zwojach, po raz pierwszy zaprezentował inny amerykański łyżwiarz figurowy Thomas Litz na Mistrzostwach Świata w 1964 r., które odbyły się w Dortmundzie w Niemczech. Nie wiadomo na pewno, która z kobiet po raz pierwszy wykonała potrójny kożuch.
Dziś czołowi mistrzowie łyżwiarstwa figurowego opanowali kożuch w czterech turach. Według niektórych źródeł Aleksander Fadeev jako pierwszy wykonał go w oficjalnych zawodach w 1983 roku, według innych czeski sportowiec Józef Sabovchik w 1986 roku. Jednak w obu przypadkach skok nie został policzony przez sędziów z powodu błędów. Pierwsza prawidłowa pętla z czterema palcami została wykonana przez Kanadyjczyka Kurta Browninga. Dla kobiet kożuch w czterech turach nie został jeszcze złożony. Kilka razy bezskutecznie próbowała go wykonać Francuzka Surya Bonali.
Skocz lutz
Skocznia Lutz nosi imię austriackiego łyżwiarza figurowego Aloisa Lutza, który po raz pierwszy wykonał ją w oficjalnych zawodach w 1913 roku. Technika skakania jest następująca. Łyżwiarz porusza się do tyłu po długim łuku na zewnętrznej krawędzi lewej łyżwy. Przysiady na tej samej lewej nodze i odpychając lód palcem prawej łyżwy, obracają się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, wymachując rękami i ciałem. Łyżwiarz ląduje na prawej stopie.
Lutz jest bardzo trudnym skokiem, ponieważ wykonywany jest z kontrrotacją. Naturalnym odruchem ciała podczas jego wykonywania jest przemieszczenie się w ostatniej chwili z zewnętrznej krawędzi kalenicy na wewnętrzną. Rezultatem jest skrzyżowanie skoków lutz i skoków flip. Eksperci nieoficjalnie nazywają to niepoprawnym lutz - "flutz", a sędziowie znacznie obniżają za to punkty.
Pierwszym łyżwiarzem, który wykonał Lutz w trzech turach, był Kanadyjczyk Donald Jackson. Stało się to na Mistrzostwach Świata w 1962 roku. Dopiero 12 lat później, zawodnik z NRD, Jan Hofmann, mógł powtórzyć skok. Wśród kobiet pierwszą, która wykonała potrójny lutz, była szwajcarska łyżwiarka figurowa Denise Bielmann w 1978 roku. Quadruple Lutz jako pierwszy poddał się amerykańskiemu Brandonowi Moose'owi podczas Grand Prix 2011.
