Komunikacja z terrorystami wymaga od negocjatora, oprócz wiedzy psychologicznej i pedagogicznej, odpowiedzialności i równowagi. Jego umiejętności polegają na umiejętności wykrywania i eliminowania sztuczek przestępców, odtwarzania ich w bitwie słownej. Głównym tematem negocjacji jest zmniejszenie liczby zakładników, z których każdy uwolniony jest sukcesem osiągniętym przez negocjatora.
Instrukcje
Krok 1
Negocjacje z terrorystami to ciężka, żmudna praca z ogromnym przeciążeniem nerwowym. Negocjator, w przypadku długich negocjacji, musi mieć zastępców, którzy okresowo go zastępują.
Krok 2
Wszyscy negocjatorzy muszą stworzyć warunki do wypoczynku, opieki medycznej i wyżywienia. Tylko osoby zaangażowane w to wydarzenie i liderzy operacji uwolnienia zakładników mogą znajdować się w siedzibie negocjacji. Zatłoczenie i hałas w pomieszczeniu, w którym pracują negocjatorzy, zakłócają spokojny i płynny dialog.
Krok 3
Na początkowym etapie negocjacji konieczne jest podsumowanie wstępnych informacji o aktualnej sytuacji. Po podjęciu decyzji o negocjacjach i wyborze negocjatorów konieczne jest zebranie dodatkowych danych o konflikcie i po ustaleniu taktyki prowadzenia dialogu, nawiązanie kontaktu z przestępcami.
Krok 4
Konieczne jest, poprzez oddziaływanie psychologiczne i pedagogiczne na terrorystów, skłonić ich do porzucenia zbrodniczego planu, a tym samym do stabilizacji sytuacji. Ważne jest, aby przedyskutować żądania grupy przestępczej i ich akceptowalność, znaleźć kompromisy.
Krok 5
Aby opóźnić użycie siły przez uzbrojonych przestępców, prowadzone są negocjacje mające na celu ukrycie. Podczas tego dialogu prowadzone są działania wywiadowcze, operacyjne i poszukiwawcze. Jeśli masz do czynienia z osobą chorą psychicznie, prowadzi się imitację negocjacji, mających na celu usunięcie agresywności. Tu należy rozumieć, że nie ma podmiotu negocjacji, który reagowałby na logiczny komponent dialogu i odpowiadałby za swoje działania.
Krok 6
Zdania i zwroty używane w komunikacji z terrorystami powinny być pozytywnie pokolorowane. Nie możesz powiedzieć: „to niemożliwe”, „nie”, „nie możesz”, „nie mogę”. Powinieneś rozmawiać stale, nie robiąc długich przerw, ponieważ ludzie prowadzący rozmowę z reguły nie strzelają.
Krok 7
Niedopuszczalne jest ocenianie osobowości terrorysty i umniejszanie jej podczas negocjacji. Konieczne jest jak najwłaściwsze reagowanie na jego żądania. Powinieneś używać takich zwrotów jak „wierzę ci”, „postaram się ci pomóc”, „jestem gotowy cię wysłuchać”, „jestem gotowy z tobą porozmawiać”, ponieważ terroryści są przede wszystkim zainteresowani osiągnięciem porozumienia.
Krok 8
Długie oczekiwanie na spełnienie stawianych wymagań rozgniewało przestępców. Jednocześnie, nawet jeśli najeźdźcy udowodnili, że są gotowi zabić zakładników, nie można użyć siły.