W 1948 r. grupa badawcza akademika I. E. Tamm na rozwój broni termojądrowej został włączony Andrei Dmitrievich Sacharov. Przez wiele lat swojej biografii naukowej był autorem i współautorem kilku kluczowych odkryć w dziedzinie fizyki.
Instrukcje
Krok 1
Rozprawa kandydata A. D. Sacharow, którego bronił w 1947 r., poświęcony był problemowi bezpromienistych przemian jądrowych. Zaproponował nową zasadę wyboru parytetu opłat. Ponadto znalazł sposób na uwzględnienie interakcji elektronu i pozytonu w produkcji par. W wyniku prac nad rozprawą naukowiec dokonał ważnego odkrycia. Różnica w energiach dwóch poziomów atomu wodoru jest niewielka, ponieważ elektron w stanie swobodnym i związanym oddziałuje na różne sposoby z własnym polem. Wcześniej podobne założenia poczynił amerykański astrofizyk H. Bethe, który za to odkrycie otrzymał w 1967 roku Nagrodę Nobla. Obliczenia rosyjskiego naukowca przez długi czas były utrzymywane w tajemnicy. Ale to dzięki nim w 1948 roku Sacharow został zaproszony do grupy Tamma.
Krok 2
Akademik I. E. Tamm zebrał naukowców, aby przetestować projekt bomby wodorowej. Projekt został zaproponowany przez Ya. B. Zeldowicz. Działania Sacharowa w grupie naukowców okazały się owocne. Wysuwane przez niego założenia zostały potwierdzone poprzez ukierunkowanie badań we właściwym kierunku. Dokonał także konstruktywnych zmian. Wkład Andrieja Dmitriewicza w prace nad stworzeniem bomby był bardzo duży. Został później nazwany „ojcem bomby termojądrowej”. Praca grupy została pomyślnie zakończona w sierpniu 1953 roku.
Krok 3
Działalność naukowa A. D. Sacharowa nie ogranicza się do pracy nad stworzeniem bomby wodorowej. W 1950 r. Sacharow i Tamm wysunęli ideę uwięzienia w plazmie magnetycznej. Przeprowadzono obliczenia instalacji do kontrolowanej fuzji termojądrowej. Sacharow jako pierwszy zaproponował ideę izolacji magnetycznej plazmy deuterowo-trytowej rozgrzanej do miliona stopni. W 1951 roku w pracy „Teoria magnetycznego reaktora termojądrowego” nakreślono konstrukcję tzw. „pułapki magnetycznej”. Naukowiec zasugerował, że w maksymalnej temperaturze plazmy równo naładowane jądra mogłyby się do siebie zbliżyć. W wyniku takiej syntezy powinna zostać uwolniona duża ilość energii. Instalacja do uwięzienia plazmy magnetycznej nosi nazwę „Tokamak”. Od ponad 60 lat fizycy z wielu krajów świata starają się osiągnąć pozytywny bilans energetyczny w oparciu o naukowe osiągnięcia A. D. Sacharow.
Krok 4
Również AD Sacharow wpadł na pomysł stworzenia supersilnych pól magnetycznych. Poproszono ich o zrobienie tego poprzez skompresowanie strumienia magnetycznego za pomocą przewodzącej cylindrycznej powłoki. W 1961 roku naukowcy wysunęli pomysł wykorzystania kompresji laserowej do uzyskania kontrolowanej reakcji termojądrowej. Wszystko to stanowiło nowoczesną podstawę do poważnych badań w dziedzinie energii termojądrowej.
Krok 5
Kolejnym ważnym osiągnięciem naukowca jest wyjaśnienie asymetrii barionów Wszechświata. Przez długi czas uważano, że cząstki i antycząstki są absolutnie identyczne. PIEKŁO. Sacharow zbadał przyczynę braku antygalaktyk i antygwiazd. Na tej podstawie w 1967 roku stworzył warunki do pojawienia się asymetrii w pierwszych chwilach pojawienia się gorącego Wszechświata. Jako jedną z przyczyn wymieniono naruszenie parzystości CP w procesach rozpraszania cząstek elementarnych. Innym powodem było naruszenie symetrii w odwróceniu czasu. W wyniku analizy przyczyn niestabilności protonu Sacharow wysunął wniosek o niekonserwacji ładunku barionowego.
Krok 6
Przedmiotem zainteresowań naukowych akademika Sacharowa był także problem niejednorodności rozkładu materii we Wszechświecie. Na etapie tworzenia Wszechświata wszystkie substancje były jednorodne w składzie. W wyniku zmiany koncentracji w jednym miejscu doszło do nagromadzenia otaczającej materii spadającej na ten ośrodek przyciągania. W 1963 roku poświęcono temu zagadnieniu pracę „Początkowy etap ekspansji Wszechświata i pojawienie się niejednorodności w rozkładzie materii”. W tym AD Sacharow jako pierwszy zasugerował, że fluktuacje kwantowe są przyczyną niejednorodności przedgalaktycznych. W 2011 roku na podstawie tych badań astrofizycy odkryli niejednorodności w reliktowym tle kosmicznym. Na cześć naukowca, który jako pierwszy przedstawił ten pomysł, nazwano je „oscylacjami Sacharowa”.
