Termin „prawdy powszechne” jest często używany w odniesieniu do pewnych postulatów moralnych, praw sumienia czy praw współżycia. Co jednak właściwie oznacza ten termin i w jakich przypadkach warto go używać?
Znaczenie prawd pisanych wielkimi literami
Najczęściej fraza „powszechna prawda” jest rozumiana jako zgodność myśli lub stwierdzeń z rzeczywistym stanem rzeczy. Przodkiem tego punktu widzenia jest starożytny grecki filozof Platon, który twierdził, że prawdę mówią ci, którzy mówią o rzeczach w pełnej zgodności z tym, czym naprawdę są. W ten sposób powszechne prawdy odzwierciedlają prawdziwą istotę rzeczy – i są nazywane prawdami kapitałowymi, ponieważ są oczywiste.
Ludzie są przyzwyczajeni do powtarzania mądrych prawd powszechnych tak często, że ich znaczenie stopniowo traciło dla wielu znaczenie i stało się tylko piękną figurą retoryczną.
Pojęcie zgodności myśli lub stwierdzeń z rzeczywistością nazywa się klasycznym. Zakłada istnienie rzeczywistości i myśli, a także implikuje i potwierdza tożsamość i adekwatność tych dwóch czynników: myśl istnieje w ludzkim umyśle, a rzeczywistość - niezależnie od niego. Kiedy myśl i rzeczywistość odpowiadają wszystkim regułom składni, powstaje szyk wyrazów, z którego rodzą się wspólne prawdy znane wszystkim.
Stosowanie wspólnych prawd
Mimo długiego i częstego stosowania, wspólne prawdy nadal spełniają swoje zadanie, inspirując ludzi do nowych osiągnięć takimi tezami jak „Porażki to kroki do sukcesu”. Prawdziwa siła wspólnych prawd tkwi nie w ich wiedzy, ale w ich zastosowaniu, dlatego ludzie sukcesu nie tylko przyjmują wspólne prawdy, ale także czynią je swoimi dewizami. Te prawdy pozwalają im odnosić jeszcze większe sukcesy zarówno w perspektywie krótko-, jak i długoterminowej.
Wszyscy wiedzą, że wspólne prawdy są niewzruszone, ale wielu ludzi często postępuje wbrew im z czystego uporu i wiary w swoją wyłączność.
Ludzie, którzy wierzą, że zwyczajne prawdy ich nie dotyczą, są w głębokim błędzie, ponieważ każda powszechna prawda nie jest jednostronną tezą ani obosiecznym mieczem. Są to raczej osądy moralne, które najdokładniej wyrażają przykazania biblijne, ale każdy z nich może być paradoksalny. Krótko mówiąc, powszechne prawdy to codzienna wiedza, którą człowiek otrzymuje w procesie komunikowania się ze swoim otoczeniem. Na przykład, jeśli długo trzymasz w dłoni płonącą zapałkę, prędzej czy później spali ci ona skórę – i tak dalej.
