Społeczna instytucja ochrony łóżka czy eunuchów wydaje się współczesnemu człowiekowi prawdziwym barbarzyństwem. Zjawisko to było jednak szeroko rozpowszechnione na pewnym etapie historycznym.
Kim jest eunuch?
Samo słowo „eunuch” w tłumaczeniu z języka greckiego oznacza „opiekun łóżka”. Wbrew panującej obecnie opinii, eunuchom pozbawiono penisa, lecz jądra. W pewnych warunkach eunuchowie zachowywali zdolność doświadczania podniecenia seksualnego, co pozwalało im na seks. Ale w żadnych okolicznościach nie mogli mieć dzieci. To właśnie należy uznać za główny powód procedury kastracji. Władcy i szlachta podobnie pozbywają się groźby narodzin nieślubnych bękartów, zachowując czystość krwi. Eunuchowie najczęściej pilnowali haremów swoich panów, porządkowali tam rzeczy, zajmowali się sprawami organizacyjnymi, byli jedynymi mężczyznami na jego terenie. Ich praca była hojnie opłacana, a ryzyko posiadania nielegalnego dziedzica jednej z żon lub konkubin zostało zredukowane do zera.
Dobrowolna i przymusowa kastracja
Mężczyźni stali się eunuchami zarówno pod przymusem, jak i dobrowolnie. Wiele biednych rodzin oddało na tę służbę swoich synów. Kastracja w dzieciństwie była nieco łatwiejsza do przeżycia, ponieważ młodzi mężczyźni nie w pełni zdawali sobie sprawę z tego, czego im brakuje. Restrukturyzacja hormonalna organizmu w okresie dojrzewania przebiegała inaczej, organizm odbudowywał się w zmienionych warunkach, przybierając dodatkowe kilogramy. Tacy dobrowolni eunuchowie byli hojnie nagradzani przez władców, którzy ich rekrutowali. Z czasem mogli osiągnąć naprawdę wysokie pozycje. W większości krajów wschodnich eunuchowie mogli zostać doradcami finansowymi, dowódcami wojskowymi, urzędnikami.
Była też przymusowa kastracja. Na przykład w Chinach kastrowano schwytanych wrogów. W tym przypadku procedura ta miała jednocześnie dwa znaczenia. Po pierwsze, kastracja upokorzyła wroga, a po drugie, została zachowana czystość narodu, ponieważ wykastrowany wróg nie mógł już zostać ojcem, „psując” drzewo genealogiczne zwycięzców.
W niektórych kultach religijnych kastracja była wykonywana jako rodzaj ofiary dla bóstwa. Eunuch-mnich podobnie odrzucił wszelkie cielesne, grzeszne myśli i całkowicie oddał się religijnej posłudze.
Sama instytucja eunuchów powstała wśród Persów, Asyryjczyków i Bizantyjczyków, a nieco później rozpowszechniła się w Chinach. To właśnie w Chinach eunuchowie utworzyli prawdziwą, solidną kastę, która odrzucała każdego odważnego człowieka, który naruszył ich przywileje. Persowie i Asyryjczycy zawsze mieli dość pogardliwy stosunek do eunuchów, surowi wojownicy traktowali ich bez cienia szacunku.
