Historia obfituje w wiele wspaniałych, ciekawych, a czasem tragicznych wydarzeń. Jednym z tych ostatnich jest zniszczenie Kartaginy, majestatycznego miasta na wybrzeżu kontynentu afrykańskiego.
Instrukcje
Krok 1
Kartagina była bogatym miastem zbudowanym na afrykańskim wybrzeżu i leżącym na skrzyżowaniu szlaków handlowych z wieloma krajami. Nic dziwnego, że z czasem dysponował ogromnym bogactwem, silną flotą i armią. Niedaleko Kartaginy rozkwitało jednak inne państwo – Republika Rzymska, słynąca z siły, agresji i drapieżnych zamiarów w stosunku do sąsiadów. Te dwa potężne państwa długo nie mogły prosperować na świecie. I chociaż byli kiedyś sojusznikami, do III wieku p.n.e. sytuacja się zmieniła.
Krok 2
Ich konfrontacja trwała ponad 100 lat i zaowocowała trzema długotrwałymi wojnami, zwanymi punickimi. Żadna bitwa w ciągu tych stu lat nie mogła w żaden sposób zakończyć się jednoznacznym zwycięstwem którejkolwiek ze stron. I dlatego niepokój wybuchł z nową energią, gdy tylko przeciwnikom udało się wyleczyć rany. Rzym dążył do rozszerzenia swoich granic i zwiększenia wpływów wzdłuż wybrzeży całego Morza Śródziemnego, a Kartagina potrzebowała wolnych szlaków do handlu swoimi towarami. Rzym miał najsilniejszą armię na świecie, a Kartagina miała najsilniejszą flotę.
Krok 3
Konfrontacja Rzymu z Kartaginą niezmiennie kończyła się rozejmami, które następnie ponownie zostały złamane przez jedną ze stron. Dumny Rzym nie mógł znieść zniewag, gdy Kartagina po raz kolejny złamała układ. Ponadto po pozornie druzgocącej klęsce w drugiej wojnie punickiej miasto zaskakująco szybko odbudowywało się i odzyskiwało dawną siłę i świetność. Przysłowie „Kartagina musi zostać zniszczona”, które weszło do tego czasu w senacie rzymskim, w końcu musiało się spełnić.
Krok 4
Tak rozpoczęła się trzecia wojna punicka. Legiony rzymskie zbliżyły się do Kartaginy, a konsul zażądał od mieszkańców oddania całej broni i sprzętu oraz wydania zakładników. Przerażeni mieszkańcy Kartaginy spełnili wszystkie prośby, mając nadzieję, że Rzymianie odejdą. Armia rzymska miała jednak inne zadanie, a los Kartaginy został rozstrzygnięty w Senacie, na długo przed rozpoczęciem tej kampanii. Dlatego Rzymianie zażądali od mieszkańców zniszczenia miasta i zbudowania nowego z dala od morza. Punianie nie mogli już tego znieść, poprosili o miesiąc na przemyślenie takiego żądania, a potem zamknęli się w mieście i przygotowali do jego oblężenia.
Krok 5
Przez prawie trzy lata trwały bitwy o zbuntowane miasto. Armią rzymską dowodził Publiusz Korneliusz Scypion Afrykański Młodszy, adoptowany wnuk Scypiona Starszego, który pokonał armię Hannibala podczas II wojny punickiej. Kiedy wreszcie miasto pod jego dowództwem zostało zdobyte szturmem, mieszkańcy bronili się na ulicach jeszcze przez sześć dni, uniemożliwiając Rzymianom wykonanie poleceń Senatu. Po tak zaciętej walce brutalność wojsk rzymskich nie znała granic. Z 500 tys. mieszkańców Corfagen tylko około 50 tys. zdołało przeżyć po tej masakrze, a nawet ci zostali zniewoleni. Miasto zostało doszczętnie zniszczone, a jego glebę zmieszano z solą, aby już nigdy na nim nie wyrosło.
Krok 6
Po pewnym czasie ludność mimo wszystko wróciła do tych miejsc, ale Kartaginie nie udało się wskrzesić swojej dawnej potęgi. Teraz na tym terytorium znajduje się afrykańskie państwo Tunezja.
