Zasadniczo do toczenia stolarki stosuje się frezy o różnych kształtach lub dłuta. Narzędzie ma uchwyty, jeśli jest przeznaczone do pracy ręcznej, natomiast narzędzia do tokarki nie.
Instrukcje
Krok 1
Narzędzia tokarskie do drewna dzielą się na trzy główne grupy - zgrubną, wykańczającą i specjalną. Frez do obróbki zgrubnej nazywa się reier. Służy do obróbki zgrubnej drewna i jest dłutem półokrągłym. Ostrze ma rowkowany kształt, dzięki czemu narzędzie to usuwa wystarczającą warstwę drewna. Żywica jest zaostrzona od strony wypukłej w półowalną pod kątem 25-30 stopni. Po wykończeniu przedmiotu rozwiertakiem jego powierzchnia pozostaje szorstka. Poza tym, że służy do obróbki zgrubnej, rozwieracz służy również do wybierania wnęk wewnętrznych i toczenia kształtów wklęsłych.
Krok 2
Meisel to dwustronnie ostrzony nóż dłutowy, naostrzony pod kątem i służący do wykańczania toczenia drewna. Likwidują nierówności na produkcie i wyrównują powierzchnię. Dłuto to nóż ościeżnicowy ostrzony z obu stron pod kątem 20-25 stopni. Kąt cięcia jej ostrza wynosi 70-75 stopni, a szerokość narzędzia waha się od 5 do 50 mm. Ostrze jest naostrzone pod kątem, co umożliwia pracę pośrodku przy toczeniu wypukłych lub prostych powierzchni. Za pomocą ostrego kąta meisel powierzchnia profilu jest czyszczona, końce są przycinane, a produkt odcinany. Rozwarte narożniki służą do toczenia okrągłych przedmiotów.
Krok 3
Dłuto z jedną fazką i prostym ostrzem nazywa się frezem skrobakowym. Za jego pomocą szlifowane są wgłębienia pod kątem prostym, używane do toczenia czołowego, a także do formowania okrągłych kolców i do wyrównywania powierzchni cylindrycznych. Do szlifowania rowków i wewnętrznych wnęk służy przecinak hakowy. Do wydrążonych części i toczenia ich wewnętrznych powierzchni stosuje się wszelkiego rodzaju frezy kształtowe, pierścienie i haki. Wykorzystywane są również do przekrojów zewnętrznych, którym należy nadać określony profil. W toczeniu stolarki nie można obejść się bez narzędzi pomiarowych i znakujących. Stosowane są różnego rodzaju suwmiarki, suwmiarki, grubościomierze, cyrkle, celownik, szablony, kwadraty, linijki z podkładem.
Krok 4
Istnieją również różne urządzenia do mocowania obrabianego przedmiotu na maszynie, aby mógł się jednocześnie obracać. Różne metody pozwalają przymocować obrabiany przedmiot do otworów, pośrodku, do powierzchni zewnętrznej. Do mocowania w środku stosuje się trójzębny wkład, środek podczas mocowania musi pokrywać się z osią obrotu. Do mocowania wspornikowego stosuje się wkład tulejowy, wkład rurowy, wkład krzywkowy i płytę czołową. Ten rodzaj mocowania jest niezbędny do zabezpieczenia końca przedmiotu obrabianego. Służy do mielenia pustych kawałków, szachów, lalek gniazdowych lub naczyń ozdobnych.
