Czas - ludzie przez cały czas myśleli o jego naturze. I nigdy nie mogli znaleźć dokładnej odpowiedzi. Czas był badany w naukach przyrodniczych, filozofii, fizyce i innych naukach. W rezultacie udało się uwypuklić tylko niektóre jego właściwości i cechy. Ale przedstawienie wyczerpującego opisu łączącego ogniwa Wszechświata nie leży w mocy ludzkiego umysłu.
We współczesnych naukach przyrodniczych i filozofii czas jest uważany za podstawowe, ale niejasne pojęcie. Przypomina nieco definicję punktu w geometrii lub elementu w teorii mnogości. Jeśli podamy najprostszą definicję filozoficzną, to czas jest rodzajem nieodwracalnego przepływu z przeszłości w przyszłość. To w nim zachodzą wszystkie zdarzenia i procesy, które na ogół istnieją w istnieniu.
Jednak nawet tak elementarny opis jest zbyt niejasny. Nic dziwnego: przez wiele tysiącleci ludzie próbowali zrozumieć naturę czasu, ale do tej pory nie byli w stanie tego zrobić. Są tylko poglądy na czasy różnych kultur, nauk, jednostek.
A jednak, pozostając nieznanym, czas jest jednym z najważniejszych pojęć ludzkiego myślenia. Wielu wielkich filozofów rozważało i nadal uważa to za coś obiektywnego, ale są też myśliciele, którzy definiują czas wyłącznie jako subiektywną koncepcję tkwiącą w ludzkiej świadomości.
U zarania rozwoju człowieka pojęcie czasu miało charakter cykliczny. Zostało to zdeterminowane wschodem i zachodem słońca, zmianą pór roku itp. Później opracowano doskonalszą, linearną koncepcję czasu. Na początku XX wieku odkryto związek między czasem a przestrzenią. A myśliciele średniowiecza utworzyli nowy kierunek w badaniu czasu, interdyscyplinarny. Otrzymała nazwę - temporologia i zjednoczeni filozofowie, naukowcy, teologowie, artyści - wszyscy, którzy interesowali się naturą czasu.
A jednak podjęto próbę stworzenia uniwersalnej teorii czasu. Podjął go J. T. Fraser, prezes Międzynarodowego Towarzystwa Badań nad Czasem. Publikował pod jego redakcją badania podstawowe, które obejmowały materiały teoretyczne i empiryczne ze wszystkich interdyscyplinarnych studiów nad czasem. Ale potwierdzają tylko, że nie można rozpatrywać biologicznych, fizycznych, historycznych, psychologicznych, filozoficznych i literackich koncepcji czasu z jednego ogólnego punktu widzenia.
Niemniej jednak w ciągu ostatnich trzech tysięcy lat różne nauki rozwinęły cztery koncepcje natury czasu: relacyjną, substancjalną, statyczną i dynamiczną. Różnią się między sobą interpretacją relacji między czasem a przedmiotami.
