We współczesnym świecie słowo „chłodnica” oznacza zwykle dwa rodzaje urządzeń lub aparatury. Tak więc pierwszy oznacza specjalne urządzenie do butelkowania lub dozowania wody pitnej, a drugi to system chłodzenia komputerów, laptopów i innych podobnych urządzeń.
Chłodnica wody
W języku angielskim nazwa tego urządzenia brzmi jak „chłodnica do wody”. Urządzenie to jest maszyną do chłodzenia, podgrzewania i dozowania cieczy, ponadto bardziej zaawansowane i zaawansowane technologicznie urządzenia mogą również węglanować i dezynfekować wodę. Takie lodówki nadają się zarówno do użytku domowego, jak i do użytku w miejscach publicznych.
Zwykle wyporność butelek na chłodnice to 12 lub 19 litrów, ale są też bardziej kompaktowe urządzenia z adapterami na 5 litrów. Co więcej, proces chłodzenia w takich urządzeniach może odbywać się dzięki dwóm zasadom lub rodzajom - kompresorowemu i elektronicznemu. Ten ostatni działa za pomocą elementów Pelite.
Dodatkową instalację chłodnic można przeprowadzić w szafce wolnostojącej lub nawet lodówce. A proces nasycania wody w urządzeniu następuje poprzez uzupełnienie niektórych modeli butlą z dwutlenkiem węgla, które w razie potrzeby są wymieniane.
Chłodzenie komputera
Cooler jest tłumaczony z angielskiego jako „cooler” używany w urządzeniach komputerowych z systemem chłodzonym powietrzem. Chłodnica to połączenie wentylatora i chłodnicy zamontowanej na elektronice komputerowej o zwiększonym wytwarzaniu ciepła. Wyposażony jest w procesor centralny, procesor graficzny, mikroukłady chipsetu oraz zasilacz urządzenia.
Bardziej rozbudowanym urządzeniem jest chłodnica na rurkach cieplnych, która jest niezbędna w przypadku ograniczonej przestrzeni znajdującej się bezpośrednio przy procesorze, przy której istnieje potrzeba usunięcia dużego strumienia ciepła z niewielkiej powierzchni. W tym celu stosuje się rury cieplne, które zapewniają większą wydajność wymiany ciepła na jednostkę sekcji niż w przypadku umieszczenia tylko obok litego metalu.
W nowoczesnej produkcji komputerowej wentylatory dzielą się na trzy typy - z 2, 3 i 4 stykami. Pierwszy z nich ma następujące oznaczenia przewodów: czerwony dla 12 V, czarny dla ujemnego (masy), żółty dla obrotomierza sygnalizującego prędkość obrotową i niebieski dla sygnału cyfrowego. Drugi z żółtym przewodem na 12 V, czarny jest ujemny w typie "masa", zielony to obrotomierz prędkości obrotowej, a niebieski, który steruje prędkością za pomocą sygnału PWM. Zasada działania trzeciego polega na obecności niebieskich przewodów, przez które należy przeprowadzić kontrolę.
