Transformatory to już przeszłość. Teraz są zastępowane przez falowniki spawalnicze. Pozwalają na szybkie i sprawne spawanie części i konstrukcji metalowych. Zazwyczaj jako źródło zasilania spawarek łukowych stosuje się falowniki. Zastosowanie tego typu maszyny słynie z tego, że dzięki stałej charakterystyce prądu spawania i jego stabilności uzyskuje się doskonałą jakość spoiny, co gwarantuje mocne i niezawodne połączenie metalu.
Co to jest spawanie inwerterowe? Ściśle mówiąc, jest to proces wykorzystujący obwód, system lub jakieś urządzenie, które generuje napięcie przemienne po podłączeniu źródła prądu stałego. Dokładniej, ten rodzaj spawania jest procesem pracy z falownikiem, tradycyjnie jest to ręczne spawanie łukiem elektrycznym.
Ogólny schemat takiego spawania składa się z filtra sieciowego, prostownika sieciowego, przetwornicy częstotliwości, transformatora wysokiej częstotliwości, prostownika mocy i układu sterowania.
Oczywiście do spawania metalu nie wystarczy jedna maszyna, potrzebne są też akcesoria – maska, uchwyty i oczywiście elektrody. Bez nich żadna praca nie jest możliwa. Istnieją trzy rodzaje elektrod do spawania inwertorowego - węglowe, stopowe i wysokostopowe.
Główne zalety spawania inwertorowego to:
- łatwy i szybki zapłon, stabilne spalanie łuku, dobra elastyczność;
- wysokiej jakości szew spawalniczy;
- oszczędzanie energii;
-wysoka wydajność;
- wahania napięcia zasilania nie wpływają na parametry spawania;
- lekkość i mobilność.
Oczywiście spawanie inwerterowe ma również wady: urządzenia używane podczas pracy, jak każda inna elektronika, bardzo nie lubią wody, kurzu i mrozu. Dlatego spawanie inwerterowe należy przechowywać w wystarczająco suchym i ciepłym pomieszczeniu. Ważne jest również regularne otwieranie obudowy i przedmuchiwanie elementów aparatu sprężonym powietrzem.
