Istnieje kilka rodzajów łaskotania. Delikatne łaskotanie (np. piórkiem lub opuszkami palców) nazywamy knismesis, a intensywną formą z użyciem siły nazywamy gargalesis.
Łaskotanie jest spowodowane reakcją organizmu na otaczający go świat. Już od kołyski dziecko zaczyna uczyć się własnych emocji. Z reguły zewnętrzny wpływ na skórę staje się jednym z pierwszych doznań w jego życiu. Bardzo często te dzieci, które w dzieciństwie były lekko łaskotane, stają się ponure i wycofane w sobie.. Łagodnemu lub lekkiemu łaskotaniu towarzyszą przyjemne doznania przy dotyku, skóra pokrywa się „gęsią skórką”. Intensywne łaskotanie powoduje głośny śmiech, piski, histeryczny śmiech itp. Wynika to z faktu, że na początku dotyk przeraża ludzi, a potem mózg daje sygnał, że nie ma niebezpieczeństwa. Badania wykazały, że samołaskotanie nie daje takiego wyniku, ponieważ układ nerwowy dokładnie rozpoznaje źródło „niebezpieczeństwa”. Tak więc w tym przypadku ciało po prostu ignoruje wszelkie działania w związku z nim. Innym powodem, dla którego dana osoba boi się łaskotania, jest ogromna liczba zakończeń nerwowych, które wysyłają sygnały do mózgu. Najbardziej wrażliwe obszary to stopy, pachy, szyja, plecy, uszy, genitalia. Uważa się, że ci ludzie, którzy boją się łaskotania, są dość zazdrośni w związku. Ta hipoteza nie ma naukowego potwierdzenia, chociaż istnieje związek między zachowaniem osoby wobec ukochanej (ukochanej) a stopniem wrażliwości na dotyk. W przypadku chęci schudnięcia zaleca się częstsze śmiechy z łaskotania. Oczywiście efekty nie są tak widoczne, jak przy intensywnych ćwiczeniach. Średnia dzienna ilość spalonych kalorii z dziesięciu minut śmiechu waha się od dziesięciu do czterdziestu. Dla człowieka ten rodzaj podrażnienia zakończeń nerwowych jest nie tylko sposobem na zwiększenie nastroju i podniecenia seksualnego, ale także jest stosowany jako kara. Oznacza to, że ludzie są poddawani „delikatnym” torturom, które są dość trudne do przeżycia bez uszczerbku dla stanu psychicznego osoby.
