Astronauci na ISS żyją w uniwersalnym czasie koordynowanym (UTC), a nie w czasie Greenwich (GMT), jak się często błędnie twierdzi. Czas GMT waha się względem UTC o 0,9 sekundy.
Instrukcje
Krok 1
W 1999 roku uruchomienie rosyjskiego modułu Zarya zapoczątkowało najbardziej ambitny projekt kosmiczny naszych czasów: początek tworzenia Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS). Poprzednikami ISS były radzieckie stacje kosmiczne, które nie miały odpowiedników i nie istnieją. Najdłużej pracował na orbicie „Mir”.
Od tego czasu wielu ciekawskich ludzi interesowało się: jak długo astronauci żyją na ISS i ogólnie na orbicie? Ale dlaczego w ogóle pojawia się takie pytanie? Musimy zrozumieć bardziej szczegółowo, ponieważ prawie wszystkie odpowiedzi w dobrze znanych źródłach są błędne.
Krok 2
Nawet starożytni Babilończycy wymyślili dla wygody obliczeń podział koła na 360 równych części - stopni, każdy stopień - na 60 minut kątowych, a każdą minutę - na 60 sekund kątowych. Przymiotnik „kątowy” nie jest daremny.
Ziemia dokonuje kompletnej rewolucji w 24 godziny, to jest dzień. Następnie jest 15 stopni obwodu jego równika na godzinę czasu, w którym będzie 900 minut łukowych i 54 000 sekund łukowych. W geometrii, astronomii, geodezji i kartografii, nawigacji, lotnictwie i astronautyce minuty i sekundy kątowe nazywane są minutami i sekundami łuku.
Ponieważ liczenie czasu wiąże się z obrotem Ziemi, możliwe jest zamieszanie z minutami i sekundami. Aby tego uniknąć, musisz pamiętać: w godzinie jest 60 minut i 3600 sekund. Tak więc, gdy Ziemia się obraca, jedna minuta czasu odpowiada 15 kątowym wzdłuż jej równika, a sekunda czasu 15 kątowych. Takie zamieszanie powstało, ponieważ ludzie nauczyli się dokładnie liczyć czas tysiące lat później niż babilońscy kapłani - obserwować niebo.
Krok 3
Do zeszłego stulecia czas na całym świecie był liczony od południa w Królewskim Obserwatorium w Anglii w Greenwich. Południe oznaczono specjalnym instrumentem astronomicznym - instrumentem pasażowym. Ten czas światowy nazywał się GMT, Greenwich Meridium Time; Meridium po łacinie to południe.
Czas lokalny, gdy Ziemia obraca się z zachodu na wschód, wyprzedza GMT na wschód od Greenwich i pozostaje w tyle na zachodzie. Wielkość rozbieżności czasu zależy od długości geograficznej miejsca, to znaczy od odległości w stopniach / minutach łukowych / sekundach łukowych linii południowej miejsca (jego południka) od południka Greenwich. Linia południowa jest cieniem cienkiego, prostego pionowego bieguna dokładnie w południe, kiedy Słońce znajduje się dokładnie na południe od punktu obserwacji.
Na przykład południe w Moskwie jest o 2 godziny 10 minut i 29 sekund wcześniej niż w Greenwich. Wtedy długość geograficzna Moskwy wynosi 37 stopni 37 minut (kątowo) na wschód. Ludzie nie wiedzieli, jak dokładnie określić długość geograficzną, dopóki nie pojawił się specjalny zegarek, który przez długi czas utrzymywał równy kurs - chronometry. Wcześniej ustalano to w każdym przypadku, zgodnie z regularnie powtarzającymi się zjawiskami astronomicznymi.
Dla wygody w codziennym użytkowaniu czas lokalny jest zaokrąglany do najbliższej godziny, a cały glob umownie podzielony jest na 24 strefy czasowe. Środek pasa zerowego przypada dokładnie na Greenwich. Strefy czasowe na wschód od Greenwich są uważane za pozytywne; na zachód - negatyw. Strefa czasowa Moskwy to +2 GMT. Jeśli piszą lub mówią po prostu GMT, to jest czas Greenwich: 0 GMT.
Niedogodności standardowego czasu dla potrzeb wystarczająco szybkiego transportu (kolej, lotnictwo) stały się natychmiast widoczne: nie można kontrolować ruchu pociągów lub samolotów, jeśli czas w nich na trasie stale się zmienia. W rezultacie już w XIX wieku pracownicy transportu zawsze eksponowali w swoich systemach swoje kapitały w czasie standardowym. W powolnym transporcie (np. statki morskie) po przybyciu do portu zegar został przestawiony na czas lokalny. Ale każdy statek zawsze miał chronometr ustawiony na GMT.
Krok 4
Jednak Ziemia nie obraca się idealnie równomiernie, a rozwój nauki i technologii wymagał dokładniejszych pomiarów czasu, niż mogłaby zapewnić astronomia. Wtedy, a mianowicie w 1955 roku, pojawił się zegar atomowy. Współczesne przykłady zegarów atomowych są opóźnione lub opóźnione o sekundę na 3 biliony lat, czyli 3000 milionów lat.
Na podstawie zegarów atomowych opracowano wzorce czasu i według nich ustalono jednolity uniwersalny czas UTC. Ten skrót nie jest dokładnie rozszyfrowany. Brytyjczycy, ponieważ Obserwatorium w Greenwich od dawna jest czujnikiem dokładnego czasu dla całego świata, zaproponowali nazwę CUT (Coordinated Universal Time). Francuzi, pamiętając, że pierwszy, jeszcze przed Greenwich, dokładny czas zaczął mierzyć Obserwatorium Paryskie, nalegali na TUC (Temps Universel Coordonné). Oba oznaczają w tłumaczeniu uniwersalny lub uniwersalny czas skoordynowany. Ostatecznie Światowy Związek Telekomunikacyjny (który zajmuje się normami czasu) nadał oznaczeniu neutralne, łatwe do zapamiętania i unikalne oznaczenie UTC.
Punkt wyjścia dla UTC został po prostu uzyskany: zauważyliśmy GMT w momencie, gdy czynniki go powalające wzajemnie się zneutralizowały. W ciągu wielu dziesięcioleci obserwacji ich przyczyny i rozmiary zostały bardzo dokładnie wyjaśnione. Mówiąc najprościej, astronomowie złapali moment, w którym czas astronomiczny (profesjonalnie mówiąc – efemeryda) w Greenwich zbiegł się z czasem światowym i od razu włączyli zegar atomowy.
Krok 5
Astronomiczny (efemerydy) czas Greenwich UTC powoli, na przestrzeni miesięcy i lat, zmienia się względem UTC o plus minus 0,9 sekundy. W życiu codziennym jest to nieistotne, ale już przy manewrach na orbicie wymagana jest dokładność w tysięcznych, aw eksperymentach naukowych - w milionowych i miliardowych sekundy.
Ponadto kosmonauci na orbicie nie mogą używać żadnego standardowego czasu, ponieważ statek kosmiczny okrąża Ziemię w około półtorej godziny. Astronauci muszą związać swój czas z jakimś punktem na Ziemi. Do lat 90. ubiegłego wieku sowieccy kosmonauci mieszkali w +2 UTC czasu moskiewskiego. Amerykański – UTC Houston. We wspólnych projektach, na przykład Sojuz-Apollo, pracowali według zerowego, bezwzględnego UTC.
ISS od samego początku żyje w czasie UTC, a nie według GMT czy uproszczonych wersji czasu światowego (UT z indeksami) do codziennego użytku, jak często piszą. I nie tylko MSK. W astronautyce nadal milcząco akceptuje się robienie wszystkiego w czasie UTC. W kosmos leci już pięć krajów: Rosja, Stany Zjednoczone, Francja, Chiny i Iran. Liczba mocy kosmicznych niewątpliwie wzrośnie. Każdy z nich ma swój czas efemerydalny i aby nie pomylić się i nie przeszkadzać sobie nawzajem, absolutnie konieczne jest związanie wszystkich działań z uniwersalnym UTC.
I jeszcze jedna powszechna niedokładność: lokalny czas macierzysty centrów kontroli ISS w Moskwie i Houston to odpowiednio +2 UTC i -5 UTC. Niedoinformowani informatorzy często twierdzą, że różnice czasowe między Moskwą a Houston z Greenwich są sobie równe. Że tak nie jest, widać to wyraźnie przynajmniej na mapie.
