Mieszkańcy ponad siedmiu tuzinów krajów naszej planety, dwa razy w roku, w sposób zorganizowany, odwracają wskazówki zegarków o godzinę, a wiele elektronicznych gadżetów i komputerów robi to bez ingerencji człowieka. Nie jest to bynajmniej spowodowane chęcią dorosłych wujków, ciotek i komputerowego umysłu do zabawy w podróże w czasie, ale troską o zachowanie naturalnych zasobów naszej planety i oszczędzanie własnego budżetu rodzinnego.
Ponad 500 lat temu, na sugestię Polaka o imieniu Kopernik, rozpoczęła się pierwsza rewolucja naukowa, podczas której rewolucyjni naukowcy odkryli, że Pan nie kieruje bezpośrednio ruchem luminarzy, ale ufa jej prawom fizyka. Prawa fizyczne nie są skłonne do organizowania obrotu Ziemi wokół Słońca w sposób wygodny dla ludzi, dlatego nasza planeta porusza się po swojej orbicie niejako kołysząc się, lekko obracając (o około 23 °) w kierunku gwiazdy, potem jednej jej korony, potem drugiej. Z tego powodu zmienia się czas trwania światła i ciemności w dniach w ciągu roku (jeden obrót wokół Słońca), powodując pewne niedogodności.
Oczywiście ludzie organizowali te niedogodności dla siebie, wiążąc początek dnia pracy z zegarem - np. jeśli zmiana w fabryce zaczyna się o 8 rano, to robotnicy wstają o 7, niezależnie od tego, czy o tej porze jest jasno czas (latem) lub ciemno (zimą). Jednocześnie zimą każdy, kto wcześnie rozpoczyna dzień pracy, przeznacza dodatkową energię elektryczną na oświetlenie w domu, w transporcie, w przedsiębiorstwie. Kiedy ekonomiści obliczyli, o ile więcej energii elektrycznej wydano na oświetlenie zimą, wiele rządów niepokoiło pomysł oszczędzania kosztów ogólnych poprzez jazdę o zmierzchu. Aby to zrobić, wystarczy odłożyć początek dnia roboczego w zimie na godzinę i przywrócić go do lata. Dlatego z rozkazu swojego rządu mieszkańcy wielu państw dwa razy w roku w zorganizowany sposób przesuwają wskazówki zegara - godzinę do tyłu jesienią i godzinę do przodu na wiosnę.
Jednak ta metoda oszczędzania energii ma szkodliwy efekt uboczny. W ciągu sześciu miesięcy organizmowi udaje się przyzwyczaić do codzienności, przesuniętego o godzinę, a każda kolejna zmiana wywołuje u niego szok, którego dotkliwość następstw zależy od indywidualnych zdolności do szybkiej adaptacji. Dlatego w różnych krajach obowiązkowe tłumaczenie strzałek jest wprowadzane lub anulowane, w zależności od sytuacji gospodarczej i potrzeby rządu dbania o zdrowie obywateli z punktu widzenia aktualnej sytuacji politycznej w państwie. Na przykład w Niemczech „czas zimowy” został wprowadzony w czasie kryzysu wywołanego I wojną światową, a po jego zakończeniu został odwołany i przywrócony wraz z wybuchem II wojny światowej. Wraz z końcem wojny strzelcy znów zostali sami i przypomnieli sobie o oszczędnościach wraz z nadejściem kryzysu naftowego. Itp.
