Wzbogacanie węgla, jak każdy inny minerał, jest połączeniem szeregu procesów mających na celu pierwotną obróbkę surowców mineralnych. Odbywa się to w celu oddzielenia wszystkich cennych minerałów od skały płonnej i odseparowania ich.
Podczas wzbogacania można otrzymać zarówno finalne produkty rynkowe, np. wapień, grafit czy azbest, jak i koncentraty, które są wykorzystywane w dalszym przetwarzaniu o charakterze chemicznym lub metalurgicznym.
Rodzaje procesów wzbogacania
Fortyfikacja to seria następujących po sobie akcji. Za ich pomocą przydatne składniki są oddzielane od zanieczyszczeń. Są to trzy rodzaje procesów: przygotowawcze, główne i pomocnicze.
Te pierwsze są potrzebne do otwarcia ziaren minerałów tworzących minerał. Należą do nich procesy kruszenia, mielenia, przesiewania, klasyfikacji. Najpierw minerały są niszczone i redukowane do wymaganego rozmiaru. Następnie kawałki skamieniałości trafiają do specjalnego urządzenia, jakim jest sito ze ściśle dopasowanymi otworami. To oddziela korzystne minerały od zanieczyszczeń. Następnie są myte, w wyniku czego pozostają tylko kawałki o odpowiednim rozmiarze i wymaganej wartości.
Potrzebne są podstawowe procesy, aby wydobyć cenne składniki z powstałego materiału. Rodzaj wzbogacania zależy od takich cech jak podatność magnetyczna, zwilżalność, przewodność elektryczna. Nie bez znaczenia jest również kształt ziaren, ich wielkość oraz skład chemiczny. W zależności od tego wybiera się jedną lub inną metodę wzbogacania.
Na końcowym etapie zawartość wilgoci jest zwykle redukowana do pożądanego poziomu lub regenerowana jest woda z recyklingu wykorzystywana w zakładzie zagęszczania.
Co to jest i do czego służy
Proces ten jest najważniejszym ogniwem łączącym wydobycie minerałów z wykorzystaniem wydobytych z nich substancji. Jego teoria opiera się na mineralurgii, czyli wiedzy o analizie właściwości minerałów i ich interakcji podczas separacji.
Fortyfikacja może znacznie zwiększyć koncentrację minerałów w skamieniałościach. Na przykład w rudach zawartość metali nieżelaznych, takich jak miedź, cynk i ołów rzadko przekracza 2%. Jednak w ich koncentratach liczba ta znacznie wzrasta i może wynosić od 20 do 70%.
Za pomocą wzbogacania możliwe jest wykorzystanie do wydobycia miejsc o niskiej zawartości użytecznych składników, zwiększając tym samym przemysłowe rezerwy surowców mineralnych, zwiększając wydajność pracy w przedsiębiorstwach i obniżając koszty wydobycia poprzez mechanizację. Możliwe jest również wydobycie wszystkich skamieniałości, na czym skorzystają wszyscy. Wcześniej był produkowany selektywnie.
