Proces obliczeniowy w gastronomii publicznej przeprowadzają specjaliści przy użyciu specjalnej metody obliczeniowej, która znacznie różni się od innych obszarów działalności. Wynika to z faktu, że takie organizacje zajmują się nie tylko produkcją żywności, ale także sprzedażą detaliczną.
Proces obliczeniowy w zakresie gastronomii publicznej uwzględnia wszystkie koszty materiałowe procesu produkcyjnego, a także poziom podaży i popytu rynku profili w określonym przedziale czasu. Wyjątkiem mogą być sytuacje, które są określone w przepisach prawa. Warto zauważyć, że tylko rząd może kontrolować koszty produktów, co uniemożliwia przedsiębiorcom ich zawyżanie.
Główne niuanse w realizacji obliczeń
Mówiąc o sposobach regulowania kosztów produktów i dań gotowych, warto zauważyć, że podstawą ustalania ich cen są wszelkiego rodzaju ustawy, a także specjalne regulaminy. Na przykład można wskazać maksymalne normy dla dodatku handlowego, co jest szczególnie ważne dla różnych agencji rządowych, do których należą uniwersytety, szkoły, szkoły techniczne, przedszkola.
Dokonując obliczeń w zakresie cateringu publicznego, należy zwrócić uwagę na jeden dość ważny punkt. Wymagane jest uwzględnienie w bilansie niektórych kosztów dostawy półproduktów i surowców, a także ich przechowywania. Wydatki te można opłacić na dwa główne sposoby. Może to być uwzględnienie w ostatecznym koszcie gotowych produktów, a także rozpoznanie kosztów, takich jak koszty sprzedaży. Przy korzystaniu z pierwszej opcji wszystkie takie wydatki znajdują odzwierciedlenie w sprawozdaniach finansowych, z reguły jest to zapis debetowy znajdujący się na specjalnym koncie „Towary”. Jeśli jako podstawa zostanie użyta druga metoda, wszystkie główne koszty zostaną obciążone kontem kosztów sprzedaży. W takim przypadku, jeśli istnieje pewne saldo niesprzedanych produktów, ta część kosztów materiałowych zostanie automatycznie przypisana do produkcji w toku.
Obliczanie strat
Musisz wiedzieć, że obliczenia w gastronomii publicznej są po prostu niemożliwe bez uwzględnienia pewnych konkretnych strat. Zwykle występują podczas rozładunku, załadunku i transportu towarów. Takie wydatki i wydatki można warunkowo podzielić na niestandaryzowane i standaryzowane. Ta ostatnia obejmuje wszystkie straty poniesione w sposób naturalny, takie jak np. rozlanie, kurczenie się czy utrata wagi. Jeśli chodzi o wydatki niestandaryzowane, obejmuje to takie czynniki, jak wady produkcyjne, bitwy transportowe i kradzież. Proces ten pomaga śledzić koszty materiałów, które są bezpośrednio związane z cateringiem w określonej strukturze społecznej.
