Coraz więcej osób przepada za przeróżnymi orientalnymi praktykami, szukając sposobu na pozbycie się rutyny i codzienności. Dla wielu medytacja staje się prawdziwym odkryciem.
Można powiedzieć, że medytacja jest stanem czystej świadomości pozbawionej treści. Świadomość współczesnego człowieka przepełniona jest nieistotnymi drobnymi refleksami, bzdurami, przypomina lustro pokryte warstwą kurzu. Te warstwy nie pozwalają ci zobaczyć odbicia twojego prawdziwego, prawdziwego ja. Wiele osób nawet nie wie, kim naprawdę są. Medytacja może pomóc ci zdobyć tę cenną wiedzę, odkurzyć i spojrzeć na swoje odbicie.
W pewnym sensie medytację można przeciwstawić umysłowi. Umysł jest ciągłym tłumem, człowiek analizuje swoje pragnienia, stara się usystematyzować myśli, wspomnienia, ambicje. Mózg każdej osoby nieustannie funkcjonuje, nawet we śnie, powodując sny i koszmary. Medytacja to stan, który pozwala wznieść się ponad tę stałą próżność, wyjść poza zwykłe ramy.
Brak myśli, zamieszanie, cisza świadomości - to jest medytacja. To właśnie w tym stanie można zbliżyć się jak najbliżej do zrozumienia jakiejś absolutnej prawdy. Do medytacji nie można podchodzić z punktu widzenia rozumu, ponieważ przeciwstawia się jej, a nawet jej zaprzecza. Można powiedzieć, że człowiek pojmuje, czym jest medytacja, kiedy uświadamia sobie fałszywość starożytnego wyrażenia „Myślę, więc istnieję”.
Im głębsza medytacja, tym jaśniejsze staje się, że człowiek nie jest jego umysłem. W tym momencie pojawiają się chwile absolutnej ciszy, ciszy, powstaje uczucie czystej przestrzeni. W tym stanie człowiek może dowiedzieć się, kim jest i dlaczego istnieje. Współczesnemu człowiekowi trudno jest wejść w ten stan, wiele lat zajmuje jego osiągnięcie, ale wynik prawie zawsze jest wart długiej praktyki.
Należy zrozumieć, że medytacja nie jest koncentracją. W końcu, aby się skoncentrować, musi istnieć obiekt koncentracji. Medytacja stara się oddalić jak najdalej od samej idei obiektów, granic. W stanie medytacji nie może być granicy między „ja” a „światem” lub między „wewnątrz” a „na zewnątrz”. Koncentracja, w przeciwieństwie do medytacji, powoduje zmęczenie i wyczerpuje umysł. Każda koncentracja to stan, który można osiągnąć tylko przez krótki czas. Medytacja jest raczej procesem wyzwalania się z konwencjonalnych wyobrażeń o świecie, a proces ten nie odbywa się na poziomie świadomym, bez angażowania umysłu.
