Klon amerykański to roślina, która szybko rośnie i jest bezpretensjonalna dla warunków życia. Klon jesionolistny był szeroko stosowany do kształtowania krajobrazu, ale dziś jest coraz rzadziej używany do tych celów.
Klon amerykański lub jesionolistny ma kształt rozłożysty i może osiągnąć 25 m wysokości. Jednak siedlisko silnie wpływa na wygląd Neklena: w lasach o nienaruszonej glebie i umiarkowanie wilgotnym klimacie wygląda jak wyprostowane drzewo. W miejscach osłoniętych od światła gałęzie klonu przybierają płaczliwy kształt, ale zwykle roślina silnie się rozgałęzia i rzadko osiąga wysokość 12-15 metrów.
Opis
Pień nie przekracza 1 m średnicy i ma brązowobrązową korę z podłużnymi pęknięciami. Młode pędy mogą być zielone, oliwkowe, fioletowe i czerwonobrązowe z woskowym nalotem. Drewno klonu amerykańskiego jest żółtawo-zielone z białym, kruchym sercem. Liście tej rośliny są złożone, pierzaste. Składają się z 3-5 liści i bardzo przypominają liście jesionu, za które w rzeczywistości roślina otrzymała taką nazwę. Młode liście są czubate, później stają się nagie.
Kwiaty bez płatków. Męskie pręciki mają czerwonawe, duże pylniki i zwisają na smukłych 6 cm szypułkach. Żeńskie słupki zbierane są w pęczki i mają krótkie, grube szypułki 6–8 mm, wydłużające się z owocami do 2–3 cm. Kolor na drzewie pojawia się przed rozkwitnięciem liści, gdy powietrze marzec-kwiecień jest jeszcze wystarczająco ciepłe. Rośliny męskie pokrywają się kolorem wcześniej niż rośliny żeńskie. Ze względu na zbyt wczesne kwitnienie zapylania dokonuje wiatr.
Owoce klonu to skrzydlice o prawie równoległych skrzydłach. Po dojrzeniu nabierają jasnoszarego koloru i są przenoszone przez wiatr w odległości do 50 m od drzewa macierzystego. Nasiona wyróżniają się dobrą żywotnością w wodzie i kiełkują jeszcze zanim trafią do gleby.
Osobliwości
Klon amerykański może żyć nawet 100 lat. Ponadto jest dość bezpretensjonalny w stosunku do warunków glebowych i jest odporny na zanieczyszczenia powietrza, a także bardzo szybko rośnie. To ze względu na tę ostatnią cechę była szeroko stosowana do kształtowania krajobrazu, ale ostatnio zaleca się całkowite zaprzestanie sadzenia tej rośliny, ponieważ coraz częściej dominuje w lasach łęgowych, a w parkach i na skwerach niszczy asfalt i powoduje alergie z dużą ilością pyłków.
W domu - w Ameryce Północnej klon jest tradycyjnie używany jako roślina cukrowa. A wczesnowiosenny pyłek tej rośliny pozwala uzyskać specjalny miód pudełkowy. Klon jesionolistny ma lekkie, miękkie, kruche i drobnoziarniste drewno. Jest rzadko używany w produkcji, powstają głównie artykuły gospodarstwa domowego, pojemniki i niedrogie meble.
