Wielu miłośników kina pamięta, jak w legendarnym sowieckim filmie ambasador Szwecji zażądał, aby car dał volostę Kemsky'ego i praktycznie ją dostał. Ale niewiele osób wie, gdzie znajduje się to dziwaczne miejsce.
Odniesienie historyczne
Małe miasteczko Kem jest ukryte w Karelii, a dziś jest powszechnie znane tylko turystom, którzy są w drodze do klasztoru Sołowieckiego. To stąd dla tysięcy więźniów politycznych rozpoczął się ostatni etap podróży na Wyspy Sołowieckie do obozów specjalnego przeznaczenia dla przeciwników systemu politycznego i przywódców religijnych. Dla wielu więźniów była to droga jednokierunkowa.
Pierwsze osady na terenie dzisiejszego Kem pojawiły się w VIII wieku. Miejscowe plemiona zajmowały się drobnym rzemiosłem, polowaniem i rybołówstwem. Nieco później pojawili się tutaj Nowogrodzcy, którzy zaczęli aktywnie eksplorować terytoria północne, prowadząc handel z miejscową ludnością. Ale prawdziwy przełom w rozwoju Kem nastąpił po wybudowaniu tu klasztoru Sołowieckiego w 1429 roku. Później, w 1450 roku, Martha Posadnitsa przekazała przylegającą ziemię (parafię) i samo miasto Kem na własność klasztoru. Następnie Kem staje się główną arterią transportową, która łączy kontynent z klasztorem Sołowieckim, co przyciąga wielu nowych mieszkańców do tego regionu i przenosi Kem z osady do statusu małego miasteczka.
Legendarny volost Kemsky był łakomym kąskiem dla wielu wojowniczych sąsiadów. W całej swojej historii był wielokrotnie najeżdżany przez plemiona fińskie i szwedzkie, aż do zbudowania pierwszego więzienia na Lepostrovie, które później zostało ufortyfikowane potężnymi murami i armatami. Przez wiele lat twierdza Kemsky stała się fortem nie do zdobycia dla szwedzkich wikingów, mimo swoich ponad skromnych rozmiarów.
Po klęsce wojsk szwedzkich pod Połtawą Kem pozostał zwykłym miastem powiatowym, a dopiero w 1785 r. otrzymał oficjalny status miasta. Warto zauważyć, że ten historyczny dekret został osobiście odczytany mieszkańcom miasta przez słynnego rosyjskiego poetę Derżawina, będącego wówczas w randze gubernatora Ołońca.
Kem dzisiaj
Dzisiejszy Kem zachował wszystkie zabytki, które mogą rzucić światło na przeszłość tego regionu. Główną atrakcją miasta jest Sobór Wniebowzięcia NMP, którego budowa rozpoczęła się w 1711 roku i była poświęcona zwycięstwu wojsk rosyjskich w bitwie pod Połtawą. Wysokość centralnej części katedry sięga 36 metrów, a architektura utrzymana jest w stylu tradycyjnym dla północnych szerokości geograficznych. Najciekawsze jest to, że jest zbudowany bez gwoździ. W Katedrze Wniebowzięcia NMP znajduje się niesamowity ikonostas, gdy pada na niego światło, wydaje się, że blask pochodzi z twarzy samych świętych.
Tutaj na początku XX wieku wybudowano kamienny kościół Zwiastowania NMP, który dziś doszedł do bardzo zniszczonego stanu, choć wciąż odwiedzają go miłośnicy starożytności.
W mieście znajduje się małe muzeum „Pomorie”, którego ekspozycja poświęcona jest Wołosowi Kemskiemu i opowiada o kulturze i historii regionu.
Miłośnikom samotności spodoba się spacer do Lepostrov, który znajduje się nad rzeką o tej samej nazwie. Tutaj, w dość cichym otoczeniu, można zobaczyć stare drewniane domy stojące w wąskich uliczkach.
