Nawet jeśli przyjeżdżasz do klasztoru na wycieczkę i nie trzymasz się wiary chrześcijańskiej, powinieneś zachowywać się w określony sposób na terenie klasztoru. Tak jest właśnie wtedy, gdy przysłowie „Nie chodzą do obcego klasztoru z własnym statutem” nie ma znaczenia przenośnego, ale bezpośrednie.
Instrukcje
Krok 1
Klasztor to przede wszystkim miejsce, w którym żyją mnisi, ludzie, którzy odeszli ze świata, aby oddawać się modlitwie i refleksji. Czas zwiedzania klasztoru musi odpowiadać wewnętrznym regulaminom klasztoru. Nie licz na to, że jego drzwi są dla ciebie zawsze otwarte, lepiej dowiedzieć się, w jakich godzinach i w jakie dni klasztor jest otwarty dla zwiedzających. Jeśli chcesz iść na nabożeństwo, aby modlić się z braćmi, poproś wcześniej.
Krok 2
Ubierz się skromnie. To nie jest teatr, plaża czy dyskoteka. Możesz zostać po prostu poproszony o opuszczenie terytorium klasztoru, jeśli masz na sobie obcisły top, T-shirt, bluzkę z głębokim dekoltem, krótką spódniczkę, szorty i kapcie. W wielu klasztorach kobiety mogą mieć tylko zakryte głowy, czyli chusty. Są krużganki, do których odmówiono wstępu dziewczynie w spodniach. Nie należy przychodzić do klasztoru w koszulce ze śmiesznym nadrukiem, niejednoznacznych, a nawet obraźliwych wypowiedziach.
Krok 3
Głośne dźwięki nie są mile widziane na terenie klasztoru. Modlitwa to ta sama medytacja, nikomu się nie spodoba, jeśli zostanie przerwana irytującym dźwiękiem telefonu komórkowego lub głośnymi rozmowami. Wyłącz fajki, porozmawiaj z dziećmi, sam spróbuj mówić półgłosem.
Krok 4
Terytorium klasztoru nie jest parkiem publicznym. Nie jedzą, nie jeżdżą na rolkach, nie jeżdżą na rowerze, nie biegają ani nie chodzą po trawie, a tym bardziej nie zbierają kwiatów. Nie przyjeżdżają tu ze zwierzętami. Nie żują gumy, nie piją napojów gazowanych, tylko wodę, jeśli jest ci gorąco. Nie ma mowy o „zjedzeniu przekąski” w przyklasztornym ogrodzie czy przy płocie.
Krok 5
Nie myl mnichów z przewodnikami. Mnisi mają swoje codzienne czynności, „posłuszeństwa” i nie powinni w ogóle zaspokajać ciekawości przybyszów zarówno w sprawach świeckich, jak i duchowych. Możesz przywitać się z członkiem społeczności i poprosić o pomoc, jeśli się zgubisz lub nie wiesz z kim się skontaktować, ale nie wdawaj się w rozmowę.
