Wybitny u mężczyzn i całkowicie niewidoczny u kobiet występ krtani nazywany jest po łacinie prominentia laryngea, czyli jabłkiem Adama lub „jabłkiem Adama”. Ze względów fizjologicznych ta część chrząstki jest bardziej widoczna u silniejszego seksu niż u dziewcząt.
Kadik powstaje, gdy dwie płytki chrząstki tarczycy rosną razem. Struny głosowe u mężczyzn są znacznie dłuższe niż u kobiet, więc kąt ich połączenia jest ostrzejszy. Dlatego występ krtani jest bardziej wyraźny. Chociaż istnieją różnice w wielkości „jabłka Adama” wśród młodych ludzi. U niektórych mężczyzn ta część ciała wystaje daleko do przodu, przypominając kil statku, u innych zaś zespolenie chrząstki następuje pod kątem rozwartym, więc takie jabłko Adama wygląda delikatniej.
Innym powodem, który wyjaśnia fakt, że chrząstkowy występ krtani u kobiet jest mniej zauważalny, jest obecność warstwy tłuszczu. Występuje u wszystkich dziewczynek, niezależnie od tego, czy mają nadwagę, czy nie.
Czasami u niektórych kobiet występuje dość wyraźne „jabłko Adama”, zwykle w tych przypadkach występują inne drugorzędne męskie cechy płciowe (nadmierne owłosienie ciała, szorstki głos, budowa męskiej sylwetki). Wynika to z braku równowagi hormonalnej w ciele.
Kadik aktywnie uczestniczy w tworzeniu głosu ludzkiego, jest swego rodzaju rezonatorem. Zrośnięta chrząstka chroni struny głosowe, kontroluje ich napięcie. Ponieważ kształt „jabłka Adama” jest inny dla mężczyzn i kobiet, inna jest również tonacja i barwa głosu.
Biblia wyjaśnia również, jak u mężczyzn pojawiało się wyraźne jabłko Adama. Wystarczy przypomnieć historię upadku Adama i Ewy, aby zrozumieć, skąd wziął się nieszczęsny owoc w gardle pierwszego człowieka. Kobieta okazała się bardziej podatna na wszystko, co nowe, ale przedstawiciel silniejszej płci nie mógł połknąć swojego kawałka, a teraz „jabłko Adama” przypomina ludziom o ich popełnieniu grzechu.
Ssaki, podobnie jak ludzie, mają jabłko Adama. Ze względu na zróżnicowany kształt tego narządu chrzęstnego zwierzęta wydają najbardziej niesamowite i różnorodne dźwięki. Na przykład słonie mogą generować podczerwień, a nietoperze mogą generować ultradźwięki.
