Stosunek społeczeństwa do funkcjonariuszy organów ścigania zawsze był szczególny. Szacunek, strach, a nawet pogarda, ale nie obojętność. To wyjaśnia obfitość nazw slangowych, którymi ludzie „nagradzają” funkcjonariuszy policji.
Jedno z najbardziej znanych slangowych nazw policjantów (w niedalekiej przeszłości - policji) - "śmieci". Tego słowa nie można nazwać szacunkiem. Narodził się jednak w środowisku przestępczym, a od tych ludzi nie można oczekiwać szacunku dla sług prawa.
Czasami nazwa „śmieci” jest porównywana z angielską frazą „mój gliniarz” - „mój policjant”: jeśli postrzegasz litery nie jako łacińskie, ale jako słowiańskie, naprawdę możesz je przeczytać jako „śmieci”. Ale oczywiście nie można poważnie traktować tak popularnej „teorii etymologicznej”. Zapożyczanie nazwy slangowej z innego języka jest możliwe (wystarczy przypomnieć sobie utrwalony w Rosji zwyczaj nazywania dolara amerykańskiego „dolarem”), ale takie zapożyczenia następują poprzez mowę ustną, a nie pisemnie.
Nie mniej wątpliwości budzi wersja o zapożyczaniu z jidysz, gdzie słowo „muser” oznacza „informowanie”.
Pochodzenie tego slangowego słowa należy szukać w języku rosyjskim i można wskazać konkretne źródło obraźliwego pseudonimu.
Pojawienie się nazwy
Zwyczaj nazywania policji „śmiecią” narodził się jeszcze przed Rewolucją Październikową.
Wszyscy znają skrót MUR - moskiewski wydział kryminalny. Ale nazwa tego wydziału nie zawsze była taka. Od 1866 r. do abolicji w 1917 r. rosyjska policja, która prowadziła śledztwo, poszukiwanie przestępców i osób zaginionych, nazywała się odpowiednio śledztwem kryminalnym, aw Moskwie odpowiednio śledztwem moskiewskim. Skrót tej nazwy wyglądał jak „ICC”. To właśnie z tego skrótu powstało słowo „śmieci”.
W czasach sowieckich tworzono inne wydziały z różnymi nazwami i skrótami, ale język zachował swoją dawną slangową nazwę.
Inne pseudonimy dla policjantów
„Śmieci” to nie jedyne slangowe określenie funkcjonariuszy organów ścigania.
Nie mniej popularna jest nazwa „gliniarze”, której pochodzenie sięga tej samej epoki. Pracownicy moskiewskiego wydziału kryminalnego nosili specjalny znak rozpoznawczy - naszywkę z wizerunkiem psa myśliwskiego rasy policjant.
Słowo „policjant” weszło do rosyjskiego żargonu kryminalnego w bardziej skomplikowany sposób. Pożyczka miała miejsce w czasie, gdy Polska była jeszcze częścią Imperium Rosyjskiego, Polacy nazywali „gliniarzem” straży więziennej.
Sami Polacy zapożyczyli to słowo z języka węgierskiego. Słowo „gliniarz” jest tłumaczone z węgierskiego jako „płaszcz, peleryna”. To był przydomek policji w Austro-Węgrzech, ponieważ naprawdę nosili peleryny.
