Petersburg trzykrotnie zmieniał swoją nazwę. Był to Piotrogród, potem Leningrad, potem ponownie przywrócono mu historyczną nazwę. A każda zmiana nazwy była rodzajem „zwierciadła” nastroju w kraju.
Instrukcje
Krok 1
Niektórzy uważają, że miasto nad Newą otrzymało nazwę „Sankt Petersburg” na cześć jego założyciela, Piotra I. Ale tak nie jest. Stolica Północna otrzymała swoją nazwę na cześć patrona pierwszego cesarza rosyjskiego - Apostoła Piotra. „Sankt Petersburg” dosłownie oznacza „miasto św. Piotra”, a Piotr Wielki marzył o założeniu miasta na cześć swojego niebiańskiego patrona na długo przed założeniem Petersburga. A geopolityczne znaczenie nowej rosyjskiej stolicy wzbogaciło nazwę miasta o znaczenie metaforyczne. W końcu Apostoł Piotr jest uważany za strażnika kluczy do bram nieba, a Twierdza Piotra i Pawła (to od niej w 1703 r. Rozpoczęła się budowa Petersburga) została wezwana do ochrony bram morskich Rosji.
Krok 2
Stolica Północna nosiła nazwę „Sankt Petersburg” przez ponad dwa stulecia – do 1914 r., po czym została przemianowana na „po rosyjsku” i stała się Piotrogrodem. Był to ruch polityczny Mikołaja II, związany z wejściem Rosji do I wojny światowej, któremu towarzyszyły silne nastroje antyniemieckie. Możliwe, że na decyzję o „rusyfikacji” nazwy miasta wpłynął przykład Paryża, gdzie ulice niemieckie i berlińskie zostały szybko przemianowane na ulice Jaurès i Liege. Miasto zostało przemianowane z dnia na dzień: 18 sierpnia cesarz nakazał zmienić nazwę miasta, dokumenty zostały wydane natychmiast, a jak pisały gazety następnego dnia, mieszczanie „poszli spać w Petersburgu i obudzili się w Piotrogrodzie”.
Krok 3
Nazwa „Piotrograd” istniała na mapach niecałe 10 lat. W styczniu 1924 r., czwartego dnia po śmierci Włodzimierza Iljicza Lenina, Piotrogrodzka Rada Deputowanych podjęła decyzję o zmianie nazwy miasta na Leningrad. W decyzji zaznaczono, że została przyjęta „na wniosek żałobnych robotników”, ale autorem pomysłu był Grigorij Yevseevich Zinoviev, który w tym czasie pełnił funkcję przewodniczącego rady miejskiej. W tym czasie stolica Rosji została już przeniesiona do Moskwy, a znaczenie Piotrogrodu zmalało. Nadanie miastu miana przywódcy światowego proletariatu znacznie zwiększyło „znaczenie ideologiczne” miasta trzech rewolucji, czyniąc z niego zasadniczo „stolicę partyjną” komunistów wszystkich krajów.
Krok 4
Pod koniec lat 80. ubiegłego wieku, na fali przemian demokratycznych w ZSRR, rozpoczęła się kolejna fala przemianowania: miasta o „rewolucyjnych nazwach” otrzymały swoje historyczne nazwy. Wtedy pojawiło się pytanie o zmianę nazwy Leningradu. Autorem pomysłu był zastępca rady miejskiej Leningradu Witalij Skojbieda. 12 czerwca 1991 r., w pierwszą rocznicę przyjęcia Deklaracji o suwerenności państwowej RFSRR, w mieście odbyło się referendum, w którym wzięło udział prawie dwie trzecie głosujących - a 54,9% poparło powrót nazwy „St. Petersburg” do miasta.
