Środek przeciw zamarzaniu to płyn używany do chłodzenia silnika samochodowego. Jego szczególną właściwością jest odporność na niskie temperatury. Charakterystycznym wskaźnikiem przydatności płynu niezamarzającego do stosowania jest gęstość, ze względu na ubytek, w którym traci on mrozoodporność.
Jak sprawdzić płyn niezamarzający za pomocą areometru
Gęstość płynu niezamarzającego sprawdza się za pomocą specjalnego urządzenia - areometru. Obecnie produkowane są urządzenia, które mają dwie skale - do określania gęstości elektrolitu i do określania temperatury zamarzania chłodziwa. Aby sprawdzić szczelność płynu niezamarzającego, otwórz maskę samochodu, odkręć korek chłodnicy. Naciśnij balon z hydrometrem, aby wypuścić powietrze i umieść urządzenie w chłodnicy. Opuść bańkę, spowoduje to wypełnienie kolby urządzenia płynem.
Spójrz na skalę areometru: linia kontaktu cieczy z prętem areometru będzie odpowiadać temperaturze zamarzania płynu niezamarzającego. Jeśli płyn ma gęstość pozwalającą na stosowanie go w mrozie, skala będzie zielona (30-40 °C), jeśli częściowo utraciła mrozoodporność, skala będzie czerwona (20-30 °C), przy silnej utracie mrozoodporności będzie żółty (10-20 ° C), jeśli środek przeciw zamarzaniu nie nadaje się do użycia - skala będzie niebieska (0-10 ° C). Naciśnij balon z hydrometrem i wlej płyn niezamarzający z powrotem do chłodnicy. Jeśli gęstość płynu niezamarzającego zostanie obniżona, należy do niego dodać koncentrat: dodać „Tosol A65” do „Tosol A40”. Przy zwiększonej gęstości do chłodziwa dodaje się wodę destylowaną.
Po użyciu urządzenie należy umyć pod bieżącą wodą i wysuszyć. Nie używaj tego samego areometru do określania gęstości elektrolitu i płynu niezamarzającego.
Sprawdzanie gęstości płynu niezamarzającego przy zakupie
Przy zakupie określa się gęstość płynu niezamarzającego w celu zidentyfikowania podróbki, z której najprostszą jest niebieska woda. Sprzedawca może zaoferować sprawdzenie płynu chłodzącego za pomocą specjalnego areometru: wysokiej jakości płyn niezamarzający ma gęstość 1,073-1,079 g / cm3. Jednak taka kontrola może nic nie dać. Podróbka może zawierać glikol trietylenowy, glikol dietylenowy lub glikol propylenowy, które są znacznie tańsze niż glikol etylenowy, ale przy tych składnikach gęstość będzie prawidłowa. Zdarzają się przypadki dodania soli kuchennej do wody w celu uzyskania wymaganych parametrów.
Aby nie wpaść na podróbkę, musisz kupować płyn przeciw zamarzaniu tylko w dużych sklepach.
Lepiej jest sprawdzić jakość płynu niezamarzającego przy zakupie za pomocą papierka lakmusowego, ta metoda jest najbardziej niezawodna. Zanurz kawałek papieru w płynie niezamarzającym i porównaj wynik ze skalą, aby określić pH roztworu. Jeśli bibułka zmieni kolor na różowy (pH = 1-5), roztwór zawiera dużo kwasu i jest podróbką, jeśli bibułka zmieni kolor na niebieski (pH = 10-13), w roztworze jest dużo alkaliów, co wskazuje fałszywy lub niskiej jakości płyn przeciw zamarzaniu. Zielony kolor papieru (pH = 7-9) wskazuje, że płyn niezamarzający może być wysokiej jakości.
