Słowo „benchmark” w tłumaczeniu z francuskiego oznacza „znak”. Termin ten jest używany w kilku naukach. Na przykład w geodezji punktem odniesienia jest punkt na powierzchni Ziemi o znanej wysokości bezwzględnej. Strzelcy nazywają punkt odniesienia punktem, który służy do celowania. W fizyce przyjmuje się termin „punkt odniesienia”.
Punkt początkowy
Termin „punkt odniesienia” oznacza punkt, na którym oparta jest skala pomiarowa. Najłatwiej to zobaczyć na zwykłym termometrze ulicznym. Patrząc na jego skalę, widać, że pośrodku znajduje się znak z oznaczeniem „0”. Poniżej są znaki minus, powyżej plus jedynki. Punkt zerowy jest punktem odniesienia dla skali Celsjusza. To jest punkt zamarzania wody na poziomie morza. Kiedyś skala Celsjusza miała dwa punkty odniesienia. Drugi był w okolicach 100°C, czyli za podstawę pomiarów przyjęto temperaturę wrzenia wody na poziomie morza.
Jakie są inne punkty odniesienia?
Istnieje kilka skal temperatur. Opierają się na różnych punktach odniesienia. Tak więc zero bezwzględne jest traktowane jako początek skali temperatury Kelvina, czyli temperatury, w której nie można uzyskać energii cieplnej z substancji. Jeśli czytasz w skali Celsjusza, to zero absolutne wyniesie -273,15 ° C. Niektóre kraje używają skali Fahrenheita. W Anglii, a zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, używa się skali Fahrenheita. Zero stopni Celsjusza to 32 stopnie Fahrenheita, a 100 stopni Celsjusza to 212 stopni Fahrenheita. Aby obliczyć stopnie Fahrenheita, należy odjąć temperaturę topnienia lodu od temperatury wrzenia wody pod ciśnieniem atmosferycznym i podzielić wynikową różnicę przez 180. Punkt odniesienia skali Fahrenheita wynosi 32 ° C. Obecnie skala Reaumura praktycznie nie jest używana. Podobnie jak skala Celsjusza, system Reaumura wykorzystywał dwa punkty odniesienia - topniejący lód i wrzącą wodę. Znak zerowy tej skali odpowiadał zeru w skali Celsjusza, ale do punktu wrzenia zastosowano znak 80 ° C, to znaczy stopień Reaumura wynosił 1,25 stopnia Celsjusza. W skali Rankine'a punkt odniesienia odpowiada skali Kelvina, ale podziałka jest taka sama jak w skali Fahrenheita.
Międzynarodowa skala temperatury
Fiducials są oparte na Międzynarodowej Skali Temperatur. Pierwszy został opracowany w 1927 roku w skali Fahrenheita. W rosyjskiej literaturze naukowej przyjęto oznaczenie MTSh-27. W ciągu ostatniego stulecia skala ta zmieniała się kilkakrotnie – w 1948, 1968 i 1990 roku. Skala ITSh-90 została przyjęta. Podobnie jak poprzednicy opiera się na przejściach fazowych czystych substancji, czyli punktów odniesienia. Urządzenia są kalibrowane zgodnie z tą zasadą. W życiu codziennym zwykle stosuje się skale Celsjusza i Fahrenheita, a do celów naukowych bardziej odpowiednia jest skala temperatur bezwzględnych, czyli Rankina lub Kelvina. Wyjaśnia to fakt, że każdy znak temperatury na nich będzie dodatni.
