Saker Falcon (Falco cherrug) to ptak drapieżny z rodziny sokołów. Duży sokół należy do gatunku koczowniczego i tylko w wyjątkowych przypadkach prowadzi siedzący tryb życia, zajmując opuszczone gniazda.
Saker Falcon osiąga 60 centymetrów długości, jego waga może przekroczyć 1200 gramów, wielkość skrzydeł w rozpiętości ponad 1 metra. Najczęściej ptak jest brązowy, w wyjątkowych przypadkach zdarzają się osobniki o czerwonawym odcieniu.
Oczy dużego sokoła są ciemne. Dziób i pazury są główną ozdobą drapieżnika. Mają niebieskawo-czarny odcień. Saker sokół żyje na skałach lub drzewach, nie umie samodzielnie budować gniazd, dlatego woli zajmować opuszczone gniazda lub wchodzić w bitwę i wypędzać właścicieli z domostw. Co więcej, może wypędzić ze swojego gniazda nie tylko małego ptaka, ale także dużego orła grzebalnego, który nie ustępuje sokołem Saker pod względem wielkości i siły.
Obserwatorzy ptaków zauważyli, że orzeł pogrzebowy śmiertelnie boi się Saker Falcon i stara się pozostać niezauważony lub szybko wycofuje się, gdy tylko zacznie się zbliżać duży sokół.
Saker Falcon chroni swój dom przed drapieżnikami. Jeśli w gnieździe są pisklęta, a w pobliżu skrada się lis, sokół nieustraszenie atakuje duże zwierzę, nawet kilka razy większe od niego.
Pisklęta Saker sokoła pojawiają się późną wiosną lub wczesnym latem. Podczas inkubacji jaj samiec Saker Falcon karmi samicę. Para razem karmi wyklute pisklęta.
Po półtora miesiąca pisklęta zaczynają samodzielnie latać i polować. Po dwóch, trzech latach tworzą już własne rodziny, które nie rozpadają się do końca swoich dni.
Saker Falcons żywią się drobną zwierzyną, wiewiórkami, jaszczurkami, ale potrafią też polować na większe zwierzęta. Zające i susły są łatwo łapane.
Duży sokół jest szeroko rozpowszechniony na południu Syberii, w Cisbaikalia i Transbaikalia, na stepie Selenginskaya, w całym Kazachstanie.
Na początku października zaczynają wędrować stada ptaków. Tworzą skupiska na stepie Selenginskaya wzdłuż granicy Rosji i Mongolii.
Mała liczba Saker Falcon sprawiła, że obserwatorzy ptaków poważnie rozważali hodowlę dużego sokoła. W 1990 roku w rezerwacie przyrody Galichya Gora utworzono żłobek.
