Szkło kuloodporne wygląda zupełnie normalnie, ale nie pęka przy uderzeniu, a jeśli w nie strzelisz, pocisk nie przebije się przez takie szkło, utknie w nim. Nie da się samemu wyprodukować szkła kuloodpornego, ponieważ jest to złożony proces przemysłowy, ale bardzo ciekawie jest dowiedzieć się, jak to się dzieje.
Wynalezienie kuloodpornego szkła
Pomysł, że można wzmocnić szkło, czyniąc je kuloodpornymi, przyszedł do głowy francuskiemu naukowcowi Edouardowi Benedictusowi w 1910 roku. Wpadł na pomysł umieszczenia folii celuloidowej między dwiema taflami szkła, co znacznie zwiększyło wytrzymałość powstałego produktu. Dziś ta metoda nazywana jest "laminowaniem" szkła, a Benedictus nazwał ją kiedyś "Triplex".
Obecnie stosowana jest ta sama technologia, ale od tego czasu znacznie się poprawiła i zamiast celuloidu stosuje się różne rodzaje polimerów. Czasami wygięte okulary są nawet sklejane. Zegnij je przed połączeniem.
Produkcja szkła kuloodpornego dzisiaj
Szkła kuloodporne występują w różnych grubościach, od tego zależy, czy szkło w końcu zatrzyma kulę. Grubość takich szkieł waha się od 7 mm do 75 mm. Obecnie najczęściej do produkcji szkła kuloodpornego stosuje się kilka warstw zwykłego, między którymi wylewa się warstwy poliwęglanu. Poliwęglan jest przezroczystym tworzywem sztucznym i jest dość twardy, choć laminowany. Gdy pocisk wbije się w grubość takiego szkła, kolejne warstwy poliwęglanu pochłaniają jego energię i zatrzymuje się.
Obecnie wykonywana jest specjalna modyfikacja szkła kuloodpornego - jednostronna. Stosowany jest specjalny rodzaj tworzywa sztucznego, którego właściwości różnią się w zależności od kierunku interakcji z nim. Jedna strona takiej szyby zatrzymuje pociski, ale strzelając z drugiej strony szyby można trafić wroga. Dzięki temu osoby za szybą mogą odpowiedzieć na atak. Jednocześnie szklana powierzchnia ugina się bez zapadania się.
Laminowanie szkła
Laminowanie szkła (nakładanie na nie folii z tworzywa sztucznego) to bardzo złożony proces z technicznego punktu widzenia. Odbywa się to na zautomatyzowanym sprzęcie, w kilku etapach. Ostatni etap odbywa się w wysokiej temperaturze, folia z tworzywa sztucznego polimeryzuje i nabiera w przybliżeniu takich samych właściwości jak klej biurowy. W tym czasie okulary są w końcu połączone.
Chociaż szkło kuloodporne jest bardzo trwałe, nie ma szkła idealnego. Udarność szkła laminowanego jest około 15 razy większa niż zwykłego szkła płaskiego. Ale nawet jeśli taki arkusz zostanie zniszczony, fragmenty pozostaną na filmie i nie będą latać we wszystkich kierunkach, powodując obrażenia ludzi.
Trójwarstwowe szkło kuloodporne uważane jest za idealne do produkcji. Powodem jest to, że z każdą nową warstwą rosną nie tylko właściwości ochronne, ale także koszt produkcji szkła. Szkło laminowane stosuje się w skrajnych przypadkach, gdzie istnieje poważne zagrożenie życia ludzkiego lub w muzeach do ochrony bardzo drogich eksponatów.
