Słowiańskie imiona są teraz w modzie. I pomimo tego, że w Rosji ich udział w ogólnej liczbie nazw jest wciąż niewielki, systematycznie rośnie. Ludzie mają na to ochotę. I bardzo ważne jest, aby była poparta wiedzą. Znajomość etymologii tych nazw i ich prawdziwego znaczenia.
Instrukcje
Krok 1
Współczesny język rosyjski jest przesycony zapożyczonymi słowami. A społeczność kulturalna słusznie bije na alarm. Rzeczywiście, w ciągu ostatnich dwóch dekad liczba takich pożyczek znacznie wzrosła. Ale nie jest tak źle. Stare dobre słowiańskie imiona wracają do Rosji, stopniowo wypierając zagraniczne. Ale wielu z nich prawie zginęło.
Krok 2
Jednak obwinianie za tę stratę współczesnego społeczeństwa byłoby niesprawiedliwe. Przecież przytłaczająca większość zapożyczonych imion trafiła do nas wraz z chrześcijaństwem. W pierwszej połowie minionego tysiąclecia takie nazwy zostały dosłownie zaszczepione przez Kościół. Dla ludzi ten proces był niezwykle bolesny. Z trudem przyjmowali nowe dziwaczne imiona i pilnie zmieniali je na swój własny sposób. W końcu tak znane nam imiona jak Iwan, Michaił, Grzegorz były wówczas postrzegane w przybliżeniu w taki sam sposób, w jaki teraz postrzegamy imiona mieszkańców plemion afrykańskich. Co możemy powiedzieć o Zakreya, Makrina czy Urasia.
Krok 3
„Rodzicka miała do wyboru jedną z trzech, które chce wybrać: Mokiya, Sossia lub nazwanie dziecka w imię męczennika Khazdazata. Aby ją zadowolić, rozwinęli kalendarz gdzie indziej. Znów pojawiły się trzy nazwiska: Trefiliy, Dula i Varakhasius. „To kara”, powiedziała stara kobieta, „Niech to będzie Varadat lub Barukh …” (N. V. Gogol „The Coat”)
Krok 4
Nazwiska były często powielane w dokumentach dla jasności. Tak więc w annałach można znaleźć podobne wpisy: „Sługa Fiodor droga droga”, „…w imię Miloneta, Piotr przez chrzest…”. Wszyscy ci Fedorowie i Petras wydawali się naszym przodkom obcy i niezrozumiali.
Krok 5
I, oczywiście, nowe niezrozumiałe nazwy były zmieniane najlepiej, jak potrafiły, na swój własny sposób. Więc Ivan był pierwotnie Inahanaan. Potem został przemieniony w Jana. Shimon zamienił się w Nasiona. A Iulina została Uljaną.
Krok 6
W 1916 r. w „kalendarzu” było tylko 15 starosłowiańskich imion: Borys, Bojan, Wadim, Władimir, Władysław, Wsiewołod, Wiaczesław, Zlata, Kuksza, Mścisław, Razumnik, Światosław, Ludina, Ludmiła, Jaropolk. Poza „świętymi” rozpowszechnione były tylko takie nazwiska jak Igor, Stanisław, Oleg, Swietłana i Olga.
Krok 7
Pod koniec ubiegłego wieku w słowiańskich republikach byłego ZSRR istniała stała tendencja do wzrostu udziału nazw słowiańskich. Powszechne stały się męskie imiona: Bori, Bogdan, Vadim, Vladislav, Vsevolod, Gleb, Miroslav, Rostislav, Ruslan, Svyatoslav, Yan, Yaroslav. I kobiety: Vera, Vlada, Dana, Darina, Dina, Zarina, Zlata, Karina, Lada, Love, Milena, Nadieżda, Rada, Snezhana, Yana, Yanina.
Krok 8
Udział takich nazw w Federacji Rosyjskiej wynosi obecnie, według różnych szacunków, od 10 do 15 proc. Mimo to według tego wskaźnika Rosja zajmuje jedno z ostatnich miejsc wśród krajów słowiańskich. Na przykład na Słowacji liczba ta wynosi 34-36%, w Czechach - 46-48%, aw Serbii jest to na ogół ponad sześćdziesiąt.
